STORYMIRROR

Niladri Bihari Mahapatra

Classics

4  

Niladri Bihari Mahapatra

Classics

କାଶତଣ୍ଡି

କାଶତଣ୍ଡି

1 min
237

   

      

           

  ନିଦାଘ ଚୁମ୍ବଇ ବରଷା

                           ହସେ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ

  ସନ୍ତାପ ଧରଣୀ ଶୀତଳ

                             ସବୁଜିମା ବନାନୀ ।

  ଚାତକେ ଲଭିଲେ ସନ୍ତୋଷ

                              ପାଇ ଅମୃତଧାରା

  ସରିତେ ଉଚ୍ଛୁଳି ନାଚିଲେ

                         କୋଳରେ ବାରିଧାରା ।

  ଶୁଭ୍ର କାଶତଣ୍ଡି ମହୀରେ

                           ଆସି ହେଲାଣି ଉଭା

  ଚମତ୍କାର ଧରା ଦିଶଇ

                              ଯାର ମଣ୍ଡିତ ଗଭା ।

  ପ୍ରକୃତି ଛଟକ ନାଟକ

                           ଦେଖି ଭଟକେ ମନ

  ହଟ ଛାଡ଼ିଦେଇ ବାଳକେ

                         ହାଟେ ନାଟେ ମଗନ ।

  କେକିଏ ନାଚିଲେ ବନସ୍ତେ

                             ପୁଚ୍ଛ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵକୁ ଟେକି

  ଘଞ୍ଚ ବନାନୀର ଗହଳେ

                            ପତ୍ରେ ନାଚନ୍ତି ଡାକି।

  ପୁରିଉଠେ ଧରା ନିର୍ମଳ

                             ଦେଖି ନୀଳ ଅମ୍ବର

  ଶୁଭ୍ର କାଶତଣ୍ଡି ତଟିନୀ

                            ହସେ ଶାଢୀ ଧବଳ ।

  ବିଲ ବନ ପ୍ରାନ୍ତ ସରିତ

                              ରାଜ ପଥ ପାରୁଶ

  ସ୍ତବନ୍ତି ବିଭୋରେ ସକଳେ

                             କାଶତଣ୍ଡି ସଙ୍ଗୀତ।

  ଜଗତ ଜନନୀ ଅମ୍ବିକା

                             ଧରା ଆଗତ ପାଇଁ

  କାଶତଣ୍ଡି ଢାଳେ ପ୍ରଣତି

                              ଶୁଭ୍ର ଚାମର ବାହି ।

  ଶରଦେ ବାଳିକେ ଶାରଦା

                               ପୂଜୀ ଖୁଦୁରୁକୁଣୀ

  ଜହ୍ନିଓଷା ଗୀତ ସଂଜରେ

                                ନିଏ ହୃଦୟ କିଣି।

  ଶାରଦୀୟ ନବରାତ୍ର ରେ

                              ଘରେ ଘରେ ଉତ୍ସଵ

  ପିଠାପଣା ନାନା ବ୍ୟଞ୍ଜନେ

                               ଚଉଦିଗ ସୌରଭ ।

  ସୌରାଷ୍ଟ୍ର ରମଣୀ ଗରବା

                             ଛନ୍ଦେ ନୃତ୍ୟେ ଉଛନ୍ନ

  ମନର ମଣିଷ ଆଶାରେ

                             ହୋଇ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ।

   ହେନା ଚମ୍ପା ମୋତି ତମାଳ

                                 ଫୁଲ ବାସଇ ମଲ୍ଲି

  ଶୋଭାମୟୀ ଶୋଭା ପସରା

                              ଧରା ଦେଇଛି ମେଲି ।

  ନାନାଭଙ୍ଗୀ ଫୁଲଫଳରେ

                                  ଭରପୁର ପାଦପେ

  ପାହାଡ ପର୍ବତ ଆକାଶେ

                                 ଅନୁପମ ପ୍ରକାଶେ ।

  କୋଟି ଲାବଣ୍ୟରେ ବିଭବ

                                ସଜ ଧରଣୀ ରାଣୀ     

 ଭାବୁକ ଦର୍ଶକ ଦର୍ଶନେ

                              ଆତ୍ମହରା ମୋହିନୀ ।

   ହସେ ବସୁମତି ବିଭବେ

                               ରାଜେ ଦିଗନ୍ତ ଯାଏ

  ନିଶାରେ ରସିକ ବିଭୋର

                                 ମନ ହଜାଇ ଦିଏ।

  ସୋନ୍ଦର୍ଯ୍ୟମୟୀ କାଶତାଣ୍ଡି

                               ତୋର ବାସନା ଥାଉ

  ଯୁଗଯୁଗ ଯାଏ ଅବନୀ

                              ତୋର ସଙ୍ଗୀତ ଗାଉ ।।

                              



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Classics