STORYMIRROR

Jyostna mishra

Abstract

4.0  

Jyostna mishra

Abstract

ସ୍ବାଧୀନତା

ସ୍ବାଧୀନତା

1 min
180


କେଉଁଠି ସେ ସ୍ବାଧୀନତା ଅଛି

ଆକର୍ଷଣ ନେଇ 

ଜହ୍ନଟି ର ସ୍ବାଧୀନତା ନାହିଁ,

ତାରା ସହ ଆକ୍ରାନ୍ତ ଜହ୍ନ ବି

ଖୋଜେ ଏକୁଟିଆପଣ

ପୂର୍ଣ୍ଣିମାରେ, ତୋଫା ଦିଶିବାରେ ।


ଏପୃଥିବୀରେ ସବୁଜିମାର

ସ୍ବାଧୀନତା

ଛିନ୍ନ ଆଜି କୋଠା ଆଉ 

ମୋରମ ରାସ୍ତାରେ ।


ଆକାଶରେ ମେଘର 

ସ୍ବାଧୀନତା ବିଜୁଳି, 

ତୋଫାନ୍ ଆଉ

ପବନ ହାତରେ ।


କେଉଁ ପାହାଡ ବି କେବେ 

ଧସି ପଡିଲାଣି

ସ୍ବାଧୀନତା ପରା ସବୁ 

ଛଡେଇ ନେଲାଣି ।


ମାଟି ମା' ପାଟି ଖୋଲେ ନାହିଁ

ସେ ପରାଧୀନ ଆଜି 

ଭୂମିକମ୍ପ କମ୍ପନରେ,

ବିଦାରିତ ମାଟି ରେ ତା କୋଠାଘର,

ସବୁ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସୁଖ

ସଭ୍ୟତାର ଚାପରେ 

ସ୍ବାଧୀନତା ହୋଇଛି ବିଲୀନ।


ମନ ଟା ଉନ୍ମୁକ୍ତ 

ଶରୀର ତ ପରାଧୀନ,

ମୁକ୍ତି ଆଉ ସ୍ବାଧୀନତା ପୁଣି କଣ

କିନ୍ତୁ ବେଶ ପୋଷାକରେ,

ଖାଦ୍ୟଲାଳସାରେ

ସ୍ବାଧୀନତା ମିଳେ,

ମନରେ ତ ଅନେକ 

ଭାବନା କା

ମନା, 

ଈର୍ଷା ଅଶୂୟା ଅହଂକାର,

କେବଳ ସବୁ ମାୟା,

ଆତ୍ମା ହିଁ ସ୍ବାଧୀନ, 

ଥରେ ଚାଲିଗଲେ

ଖୋଜେ ଫେରିବାର 

ମୁକ୍ତିର ମାର୍ଗ ଚିରନ୍ତନ ।


ନିଜ ଜୀବନର 

ଖରାପ ଆଚରଣୁ

ମୁକ୍ତ ହେବା ନିହାତି 

ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁକି

ତେବେ ଯାଇ ମଣିଷ 

ସ୍ବାଧୀନତା ପାଇ 

ଶାନ୍ତି ଲଭିବ ।


ସ୍ବାଧୀନ ଭାରତରେ ବାକ୍

ସ୍ବାଧୀନତା ନାମେ

ଘଟୁଛି ଅଘଟଣ ଅନେକ;

ସଂବାଦ ଦାତାର ବି 

ଦରକାର ସ୍ୱାଧୀନତା,

ପ୍ରକାଶ କରିବାକୁ 

ନିଛକ ସତକଥା ।


ଆମେ ଚାହୁଁ ସ୍ବାଧୀନତା,

ଲେଖନୀର ସୃଜନୀରେ,

ବାକ୍ୟ ସବୁ ନରହୁ ଅଧୀନେ, 

ସବୁକିଛି ପରିଶ୍ରମ ଅଧ୍ୟବସାୟ;

ମିଛ ପ୍ରତିଶୃତି ନିୟମ କାନୁନ 

ଆଜି ବି ପରାଧୀନ, 

ଆଉ ଅନ୍ୟର ଅଧୀନେ ବନ୍ଧା ।


ତଥାପି ଗର୍ବରେ ଆମେ କହୁ:

ଆମର ଅଛି ସବୁ

କହିବାର ସହିବାର,

ଆମେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ବାଧୀନ,

ଆମ ସ୍ବାଧୀନତା ସବୁ ଖାଲି

ସ୍ବପ୍ନରେ ସ୍ବପ୍ନରେ ।


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Abstract