ନିଜକୁ ପ୍ରଶ୍ନ

ନିଜକୁ ଶକ୍ତ ବୋଲି ବୁଝାଇବାକୁ

ନିଜକୁ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ପଡେ,

ମୁଁ କଣ ଚାହେଁ ?

ପ୍ରଶଂସା?

ସହାନୁଭୂତି ?

ନା ନିଜ

ସ୍ବାଭିମାନକୁ

ବଞ୍ଚାଇବା ଆଳରେ

ଖୋଳପା ଖୋଜେ ?

କିଏ ଗର୍ବୀ କହେ

କିଏ ଅହଂକାରୀ,

କିଏ କହେ ସ୍ବାଭିମାନୀ,

ସେତେବେଳେ ପ୍ରଶ୍ନ ହୁଏ ନିଜକୁ,

ମୁଁ ଭୂଲ !

ରାଗୀ ବୋଲି ଯୁକ୍ତି କରେ ?

ଯୁକ୍ତି କଲେ, ମୁଁ କଠୋର ?

ମୁଁ ପ୍ରଶଂସା ଖୋଜୁନି

ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଉନି,

ମୁଁ ଆତ୍ମହରା, ଗର୍ବୀ ?

ମୁଁ ଅଭିମାନୀ ?

ପ୍ରଶ୍ନ ନିଜକୁ 

ପଚାରି ପଚାରି ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି,

ସତରେ

ନିଜକୁ କିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରେନି,

ଭାରି କଷ୍ଟକାମ,

ଅନ୍ୟ କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ତ

ଭାରି ସହଜ ।

ଅନ୍ଧାର ହେଲେ ଆଲୋକ ଦାୟୀ

ଆଲୋକ ଲାଗି ଅନ୍ଧାର ଦାୟୀ,

ମୁଁ ଭଲ ହେଲେ ପ୍ରଶ୍ନ .....ନହେଲେ ବି ପ୍ରଶ୍ନ

ମୁଁ ନିଜର ପରିଚୟ ପାଇଁ 

ନିଜପ୍ରଶ୍ନ ର ଉତ୍ତର ଖୋଜୁଛି

ଆଗକୁ ଦୁଇପାଦ ଗଲେ

ଚିହ୍ନା ରାସ୍ତା ଅଚିହ୍ନା ରାସ୍ତାରେ 

ନିଜକୁ ନୁହେଁ ଅନ୍ୟ କୁ 

ସହଜରେ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିହୁଏ ,

ନିଜଭିତରେ ଅଡ଼ୁଆ ସୂତା ରୁ

ଉତ୍ତର ଖୋଜୁଖୋଜୁ

ଚୁପଚାପ ରହିବାକୁ ହୁଏ,

ଆଉ ତା ପରେ ଯେଉଁ ଉତ୍ତର ମିଳେ

ସେଇଟା ଥାଏ ବିବେକ ର 

ସବୁଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଉତ୍ତର ।।