ସାଥୀ

ମତେ ଆଉ ଉଠାଅନା ଏତେ

ପୃଥିବୀରେ ରହିବାକୁ ଦିଅ

ମୁଁ କେବେ ନୁହେଁ ସରଗ ପରୀଟେ

ମାଟି ପିଣ୍ଡୁଳାରେ ଗଢା ଏକ ଝିଅ |

ମାଟିରୁ ଜନ୍ମିଛି ମାଟିରେ ବଢିଛି

ପୁଣି ମିଶିଯିବି ମାଟିର ଦେହରେ |

ଆଜି ଯା ଚକଚକ ମଖମଲି ଦେହ

ରୂପ ଝିଲିମିଲି କରେ |

ଦିନେ ସବୁ ହଜିଯିବ ହେଇଯିବ ଧୂଳି

ପୁଣି ଜଳି ଯିବ ଗାଁ ମଶାଣୀରେ |

ରଂଗ ରୂପର ମାଧୁରୀ କଥାର ଚାତୁରୀ

ଦୁଇ ଦିନ ପାଇଁ ମୋହିନିଏ ମନ |

ଯଦି କରି ଧର୍ମ ଦାନ ଭୋକିଲାକୁ ଦେଇ ଅନ୍ନ

ତୋଷିଥିବି ଏଇଜୀବନରେ |

ସେଇ ଏକା ମୋର ସାଥୀ 

ଯିବା ପାଇଁ ସ୍ବର୍ଗ ପ୍ରାଂଗଣରେ |