ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା

ଜାଳିବାର ଶକ୍ତି ଥାଇ କାହିଁକି ଜାଳୁଛ ?

ଲୁହର ବନ୍ୟାକୁ ଶୁଖାଇ ପାର

ଶିଳାକୁ ବି ଚୂର୍ଣ୍ଣ କରିପାର

ତଥାପି କାହିଁକି?

ଅସଜଡା ଅଲୋଡ଼ା ଅଧୈର୍ଯ୍ୟତା ।

ମହିଷାକୁ ବଧ କରିପାର ତୁମେ

କଳ୍ପନା ପରି ଆକାଶକୁ ଲମ୍ପ ଦେଇପାର ।

ଅନେକ ଶକ୍ତିର ଅଧିକାରିଣୀ

ଭୀତତ୍ରସ୍ତ କମ୍ପିତ ମାନସିକତା

କାହିଁ ପାଇଁ ଆତ୍ମ ସମର୍ପଣ ?

ବିଶ୍ରାମ ତ ଭୟାନକ ମୃତ୍ୟୁ

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ତୁମେ ଶାନ୍ତି - ମୈତ୍ରୀ - ପ୍ରୀତିର

ପ୍ରବହମାନ ଅମୃତ ଧାରା

ଅନେକ ଭାରକୁ ଉସ୍ବାସ କରିପାରେ ଯିଏ

ସିଏ ବା ଅକ୍ଷମ ବୋହିବାକୁ ନିଜ ଭାରା ।

ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀର ପରିପ୍ରକାଶ ତୁମେ

ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଅସ୍ତ୍ର ଥାଇ

ସେ ପୁଣି ମହିଷାରେ ଭୀତା।

ସ୍ୱୟଂସିଦ୍ଧା ତୁମେ ଯୋଦ୍ଧା

ସିଂହ ବଧ କରିବାର ଶକ୍ତି ଥାଇ

ପତଙ୍ଗ ରେ ଭୀତା।

ନାହିଁ ପରାଜୟ , କ୍ଲାନ୍ତ ବିଜୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ଆସୁ ପଛେ ଯେତେ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ଓ ଭୟ

ଶତଶତ ପାପୀ କୈାରବଙ୍କ ଏକା ନିପାତ କରିପାର ।

ସେହି ପାପ ପଙ୍କରେ ନ ବୁଡିଯାଅ ଦେଇ ନଜର

ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପରି ଲକ୍ଷ୍ୟ କର ତୀର

ଦୂର ହେବ ଯେତେ ଅଛି ସବୁ ବାଧା ବିଘ୍ନ ଭୟଙ୍କର.... ।