ରଜ

ଗଜରାଜ ଡାକରାରେ ଆସେ ରଜ, 

ଆସେ, ଆଷାଢ଼ର ଓଦା ପଣତରେ 

ସରସର ଭିଜିବାକୁ, 

ଉଚ୍ଚରୁ ଅତ୍ୟୁଚ୍ଚକୁ କାତ ବାହି ବାଉଁଶ ଦୋଳିରେ 

ଆସେ, ପୋଡ଼ପିଠାର ମହକରେ ମହକିବାକୁ l

ସାଥେ ଆଣେ ମଉସୁମୀର ମତୁଆଲା ପରଶ, 

କିଆ, କେତକୀ, ହେନା, ମଲ୍ଲୀର 

ଚହଟ ସୁବାସ l 

ପରାଣେ ପରାଣେ ଭରେ ଆବେଗ ଉଲ୍ଲାସ, 

କୁଆଁରୀ ବୁକୁତଳୁ ଉଠେ ଉଷ୍ଣ ଉଚ୍ଛ୍ୱାସ l 

ରଜ ଆସେ, ଆକାଶ ଆଖିରେ ଟାଣି 

ଗାଢ଼ କଜ୍ଜଳର ଗାର, 

ପାଦରେ ଅମାନିଆ ଅଲକ୍ତ ଧାର ଆଉ 

ଘନକୃଷ୍ଣ କବରୀରେ ଭିଡ଼ି 

ଧଳା ବଉଦର ମାଳ l

ତା' ଆବରଣ ଉହାଡ଼ରୁ 

କଞ

Advertisement

୍ଚା ହଳଦୀ ହସେ, 

ଲାଲ ଟୁକଟୁକ ଓଠ ଧାରୁ 

ବନାରସିଆ ମହକ ଆସେ l

ତାସ ଅବା ପଶାପାଲି ପଡେ 

ପିଣ୍ଡାରେ ଦାଣ୍ଡରେ, 

ଅଧୀର ହୁଏ ମନ ଭିଜା ମାଟିର ଗନ୍ଧରେ l

ଥିରିଥିରି ଆସେ ସିଏ ପୁରପଲ୍ଲୀର ଅଙ୍ଗରେ, 

ଭରି ନବ ଯଉବନ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ରଙ୍ଗରେ l

ଆତୁର କାତର କେତେ

ଛୁଇଁ ଯିବାକୁ ବର ଓହଳ ଅବା 

ଆମ୍ବଡାଳେ ବନ୍ଧା ଦଉଡିକୁ, 

ଅନୂଢ଼ା ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସପନ ଆଉ 

ମାଦକତା ଭରିବାକୁ l

ଫି'ସନ ଆସେ ରଜ ପୁଲକିତ କରି ପ୍ରାଣ, 

ଦେହେ ଭରି ଅଫୁରନ୍ତ ଶିହରଣ, 

ଭୂମି ଓ ଭୂମାର ମିଳନ ବେଳାରେ 

ଝୁମିବାକୁ, ଚୁମିବାକୁ ପ୍ରୀତି ପୁଲକରେ