ଆସ ସାଥୀ

ଜୀବନ ନାଟକେ ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟେକେ 

ଜଣେ ଜଣେ କଳାକାର, 

କିଏ ଏଠି ରଜା କିଏବା ପରଜା 

କିଏ ପୁଣି ଠିକାଦାର l 

ଅଭିନୟ ସର୍ବେ କରୁ କରୁ ଗର୍ବେ 

ନାଟକର ହୁଏ ଅନ୍ତ, 

ମଧ୍ୟ ଭାଗରୁ ଛାଡି ଚାଲିଯାଏ 

ଯେବେ ହୁଏ କିଏ କ୍ଲାନ୍ତ l 

ନାଟକ ତ ଏକ ଭୂମିକା ଅନେକ 

ଛୋଟ ବଡ ଭାବ କିଆଁ, 

ଶେଷ ପରବରେ ଛୋଟ ହୁଏ ବଡ 

ବଡ଼ ପିନ୍ଧେ ସାତ ସିଆଁ l 

ନିୟତିର ଗତି ଚାଲିଛି ଏମିତି 

କିଛି ନୁହେଁ ଏଠି ସ୍ଥିର, 

ଦିନ ପରେ ରାତି, ରାତି ପରେ ଦିନ 

ହେଉଥାଏ ନିରନ୍ତର l 

ଉଚ୍ଚ ନୀଚ ଅବା ଧନୀ ନିର୍ଦ୍ଧନ 

ନୁହେଁ କେ ଏ ଧରା ଧାମେ, 

ଅନ୍ଧାର ବିନା ଆଲୋକ ମହତ 

ପାରିବା କି କଳି ଆମେ ? 

ହିଂସା କପଟ ନକରି ପ୍ରକଟ 

ଅନ୍ତରେ ପ୍ରୀତି ପାଳି, 

ଦୁଃଖ ସୁଖର ସଂସାରେ ଆମେ 

ସାଥେ ସାଥେ ଯିବା ଚଳି ll