ରହି ଉଜାଗର ଜାଳିବି ଜାଗର

ଜାଗର କହୁଛି ଉଜାଗର କଥା

କହୁଛି ଗାରିମା ଗାଥା

ତ୍ୟାଗ ଆଉ ମହା ଭାବନାରେ ପୁର୍ଣ୍ଣ

ନୀଳକଣ୍ଠ ତୁମେ ଶ୍ରେଷ୍ଠା ।

ସମୁହ ସ୍ୱାର୍ଥରେ ନିଜର ଆହୂତି

ତୁମେ ତ ଶିଖାଇ ଅଛ

ବିଷପାନ କରି ଅଭୟ ଦେଇଛ

ହେ ମହାତପସ୍ୱୀ ସ୍ୱଚ୍ଛ |

ତବ ମହାଗାଥା ଆମ ପୁଣ୍ୟ ପ୍ରଥା

ଶିରା ପ୍ରଶିରାରେ ଲେଖା

ତୁମ ତ୍ୟାଗ ଗାଥା ଆଜିର ମହାତ୍ମ୍ୟ

ଦେଖାଇବ ନିଶ୍ଚେ ରାସ୍ତା ।

ହେ ମହାତପସ୍ୱୀ ତୁମ ବିଷପାନ

ଦେବଗଣଙ୍କର ସ୍ତୁତି

ଉଜାଗର ରହି ଜାଗର ଜାଳିଲେ

ତୁମ ସୁସ୍ଥତା ରେ ବ୍ରତୀ ।

ଆଜି ତ ଜାଗର ସେ ମହା ପ୍ରହର

ଜାଗର ଜଳେ ମନ୍ଦିରେ

ରହି ଉଜାଗର ଜାଳିବି ଜାଗର

ମହାଦେବ ସମୀପ ରେ |

ରହି ଉଜାଗର ଜାଳିବି ଜାଗର

ଗୟସ ଦୁଦୁରା ନେବି

ବେଲ ପତରରେ ସଜାଇ ଦେଇ ହେ

ଦୀପଟେ ଜାଳି ବସିବି |

ଅଖଣ୍ଡ ଦୀପରେ ବିଖଣ୍ଡିତ ମନ

ସଜାଡ଼ି ଦେଇ ବସିବି

ଏଇ ବିଶ୍ୱ ପାଇଁ ଅଖଣ୍ଡତା ମାଗି

ଚ଼ରଣେ ଶରଣ ଯିବି |

ଦୀପ ଆଲୋକର ଶିଖାରେ ଶିଖାରେ

ତୁମକୁ ନିରେଖୁ ଥିବି

ଶ୍ମଶାନ ରହଣି ଭସ୍ମ ବିଲେପନ

ସବୁ ଠୁ କିଛି ଶିଖିବି |

ତୁମ ବିଭୂତିକୁ ହାତେ ତୋଳି ନେଇ

ଦେହରେ ବୋଳି ହୋଇବି

ଦୀପ ଆଲୋକ ର ପବିତ୍ର ଶିଖାରେ

ମନ ପୁତ କରି ଦେବି ।

ଉଜାଗର ରହି ଜାଗର ଜାଳି ମୁଁ

ବିଶ୍ଵ ମଙ୍ଗଳ ଚାହିଁବି

ଆଲୋକ ଶିଖାରେ ମୋ ଅନ୍ତର୍ମନକୁ

ଆଲୋକିତ କରିଦେବି ।

ତ୍ୟାଗମନ୍ତ୍ର ଶିଖି ତୁମ ଚରିତରୁ

ମାନିବା ପ୍ରୟାସେ ଥିବି

ତୁମ କଳେବର ମୋ ଦୀପ ଶିଖାରେ

ଉଜ୍ଜଳ କରି ଦେଖିବି |

ଉଜାଗର ରହି ଜାଗର ଜାଳି ମୁଁ

ତୁମକୁ ନିରେଖୁ ଥିବି

ଅହଂକାର ଶୂନ୍ୟ ବାସନା ବିହୀନ

ନିର୍ଲୋଭତାକୁ ପାଇବି ।

ଜାଗର ଦୀପ ର ଶାନ୍ତ ସଳିତାରେ

ସବୁ ଆପଣେଇ ନେବି

ତୁମ ଆଶୀର୍ବାଦ ଭିକ୍ଷା କରି ପ୍ରଭୁ

ଚ଼ରଣେ ଶରଣ ନେବି |

ଉଜାଗର ରହି ଜାଳିବି ଜାଗର

ନୀଳକଣ୍ଠ ମହେଶ୍ୱର

ସେ ଦୀପ ଶିଖା ରେ ଓହ୍ଲାଇ ଆସିବ

ଆଶୁତୋଷ ହେ ଶଙ୍କର ।

ଏ ବିଶ୍ଵ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଅଶାନ୍ତି ଘେରରେ

ପହିଁରୁଛି ଋଷି ବର

ଜାଗର ଆଲୋକେ ଶାନ୍ତି ଭରିଦିଅ

ଆହେ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଇଶ୍ଵର ।

ଜାଗର ଆଲୋକ ନୂଆ ଦିଶା ଦେଉ

ନୂତନତା ଭରି ଯାଉ

ଭାତୃତ୍ଵ ମନ୍ତ୍ରରେ ଏ ବିଶ୍ଵ ଭୂବନ

ଆନନ୍ଦେ ଦୀକ୍ଷିତ ହେଉ ।