Library
Profile
ରବିନାରାୟଣ
ରବିନାରାୟଣ
ସକଳ ଶକ୍ତି ର ଆଧାର
ସୂର୍ଯ୍ୟ ହେ ସତ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ।
ସବୁତ ତୁମରି ଆୟତ
ପ୍ରକୃତି ପୁରୁଷ ନିମିତ୍ତ ।
ତୁମେତ ହୋଇଲେ ଉଦୟ
ତମସା ନିଅଇ ବିଦାୟ ।
ମନ ପ୍ରାଣ ହୁଏ ନିର୍ମଳ
ଆଖିରୁ ହଟଇ ପରଳ।
ତେଜରେ ତୁମେ ତେଜିଆନ
ଭାବରେ ତୁମେ ଦୟାବାନ ।
ସୂର୍ଯ୍ୟ ହେ ରବିନାରାୟଣ
ବ୍ରତ ତୁମ ସେତ ମହାନ ।
ଏକାଦଶୀ ପବିତ୍ର ଦିନ
ରବିବାର ଯଦି ସେଦିନ ।
ରବିନାରାୟଣ ବ୍ରତ ଟି
ସେଦିନ ପାଳନ ହୁଏ ଟି ।
ବ୍ରତଧାରି ବ୍ରତ ରଖନ୍ତି
ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର ପୂଜା କରନ୍ତି ।
ଭକ୍ତି ରେ ଯେ ବ୍ରତ ପାଳଇ
ଭାଗ୍ୟ ତା ଉଦୟ ହୁଅଇ।
ସୁଖ ଶାନ୍ତି ସବୁ ମିଳଇ
ଯାତନା ଯାଏତ ଦୂରେଇ ।
ରବିନାରାୟଣ ମହାନ
ବଖାଣେ ଭବିଷ୍ୟ ପୁରାଣ ।
ଅମରି ନାମେ କୁମ୍ଭାରୁଣୀ
ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୂଜା ରେ ପାଗଳିନୀ।
ସୌରାଷ୍ଟ୍ର ରାଜ୍ୟେ ଘର ତାର
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଠାରେ ନିଷ୍ଠା ତାର।
ରବିନାରାୟଣ ବ୍ରତ ଟି
ଅମରି ନିଷ୍ଠାରେ କରେଟି ।
ମନ ପ୍ରାଣ ଢାଳି ପୂଜଇ
ଭାବ ଭକ୍ତିରେ ସେ ହଜଇ ।
ଭକ୍ତି ରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ
ଅମର ବର ଗଲେ ଦେଇ ।
ଅମରି ହେଲେ ତେଜବତୀ
ଯମ ବି ତାଙ୍କୁ ଡରୁଥାନ୍ତି ।
ସେହି ସୌରାଷ୍ଟ୍ର ରାଜ୍ୟେ ଜାଣ
ଥିଲେ ସାଧବ ମହାଜନ ।
ବିଦ୍ୟା ବିନୋଦ ବିଜ୍ଞବର
ପୁତ୍ର ତାଙ୍କର ମହୀଧର ।
ପୁତ୍ରବଧୂ ଯେ ପଦ୍ମାବତୀ
ଆବର ଥିଲା କନ୍ୟା ଗୋଟି ।
ପ୍ରତିଦିନ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଏକ
ଦାଣ୍ଡେ ଆସି ମାଗଇ ଭିକ ।
ବୋହୁ ଦିଏ ଚାଉଳ ଥାଳି
ଝିଅ ଦିଏ ସୁନା ଆଞ୍ଜୁଳି ।
ବ୍ରହ୍ମଣର ଆଶିର୍ବାଦ ଟି
ଶୁଣି ଝିଅ ନିଦ ହଜେଟି ।
ବୋହୁ ହାତରୁ ଭିକନେଇ
ବ୍ରାହ୍ମଣ ଯେ ହସି କୁହଇ ।
ଅହି ସୁଲକ୍ଷଣୀ ହୋଇବୁ
ସଭିଙ୍କର ମନ ମୋହିବୁ ।
ଝିଅ ଦେଲେ ସୁନା ଆଞ୍ଜୁଳି
ବିପ୍ର କହେ ଆଖିକୁ ମଳି ।
ଭାଗ୍ୟ କୁ ତୋର ଭୋଗ କର
ସାଧବ କନ୍ୟା ସତ୍ୟ ଗିର ।
ବ୍ରାହ୍ମଣ କଥା କନ୍ଯା ଶୁଣି
ମାତାଙ୍କୁ କହିଲା ବଖାଣି ।
ମାଆ ଯେ ପୁଛିଲେ ବ୍ରାହ୍ମଣ
କୁହ ହେ ଏହାର କାରଣ ।
ବ୍ରାହ୍ମଣ ସେତ ଧୀର ବାଣୀ
କହିଲେ ଶୁଣ ସାଧବାଣୀ ।
ଖୋଳ ଝିଅ ର ଜନ୍ମ ସ୍ଥାନ
ପାଇବ ସତ୍ୟର ସନ୍ଧାନ ।
ଜନ୍ମ ସ୍ଥାନଟି ଖୋଳା ହେଲା
ଭଙ୍ଗା ଶଂଖା ହାଣ୍ଡି ମିଳିଲା ।
ଏସବୁ ଦେଖି ମାଆ ଝିଅ
ଜାଗିଲା ମନରେ ତ ଭୟ ।
ବ୍ରାହ୍ମଣ ଆଶ୍ଵସନା ଦେଲେ
ନିସ୍ତାର ବାଟ ବତାଇଲେ ।
ଅମରୀ କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ସେତ
ବିପଦୁ ଉଦ୍ଧରିବା ପଥ ।
ସାଧବାଣୀ ଝିଅ ସହିତ
ଧରି ଶାଢୀ ଅଳଙ୍କାର ତ ।
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ଘରକୁ ଗଲେ
ତା ସହିତ ମିତ ବସିଲେ ।
ମିତଣୀଙ୍କୁ ସେ ସାଧବାଣୀ
ମନ କଥା ଗଲେ ବଖାଣି ।
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ସବୁ ଶୁଣିଲେ
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କୁ ସେ ମନେ ସ୍ମରିଲେ ।
କହିଲେ ସେ ହୁଅନି ବ୍ୟସ୍ତ
ଦୁଃଖ ଦୂର ହେବ ନିଶ୍ଚିତ ।
ସରିଗଲେ ଝିଅ ବିବାହ
କରିବି ମୁଁ ତାର ଉପାୟ ।
<
p>
ଝିଅ ବାହାଘର ସରିଲା
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ଆସି ମିଳିଲା ।
ମଧୁଶଯ୍ଯା ରାତିରେ ସେହି
ଦ୍ବାର ଜଗି ବସିଲା ରହି ।
ଜ୍ବାଇଁ ଙ୍କର ଅଳ୍ପ ଆୟୁଷ
ହେଉଥିଲା ସେଦିନ ଶେଷ ।
ସେଥିପାଇଁ ସମନ ଦୂତ
ଦ୍ବାର ଦେଶେ ହେଲେ ଆଗତ ।
ଅମରୀଙ୍କୁ ଦେଖି ଛାନିଆ
ଗୃହ ମଧ୍ୟେ ବର କନିଆ ।
ଖାଲି ହାତେ ସେଦିନ ଦୂତ
ଫେରିଗଲେ ଯମ ପୁରେତ ।
ଦୂତ ମୁଖୁ ଅମରି କଥା
ଶୁଣି ଯମ କରିଲେ ଚିନ୍ତା ।
କ୍ରୋଧ ଭରି ନିଜେ ଆସିଲେ
ଅମରି କୁ ଦେଖି ଡରିଲେ ।
କଥା କଟାକଟି ଚାଲିଲା
ଯମଙ୍କ କ୍ରୋଧ ବଢିଗଲା ।
ସାଧବ ଘରୁ ଫେରିଗଲେ
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ଘରେ ପସିଲେ ।
ତାଙ୍କ ସ୍ବାମୀ ପୁତ୍ର ଜୀବନ
ଯନ୍ତୁରାଣ କଲେ ହରଣ ।
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ସବୁ ଜାଣିଲେ
ଧୈର୍ଯ୍ୟଧରି ସୂର୍ଯ୍ୟେ ସ୍ମରିଲେ ।
ରାତି ଯେବେ ଗଲାଟି ପାହି
ଜ୍ବାଇଁ ହେଲେ ମରଣ ଜୟୀ ।
ସାଧବାଣୀ ସବୁ ଶୁଣିଲେ
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ଦୁଃଖ ଦେଖିଲେ ।
କୁମ୍ଭାରୁଣୀ ସ୍ନାନ ସାରିଲେ
ବ୍ରତ ଦୁର୍ବାକ୍ଷକୁ ଧୋଇଲେ ।
ସ୍ବାମୀ ଆଉ ପୁତ୍ର ଉପରେ
ସେ ଜଳକୁ ସିଞ୍ଚନ କଲେ ।
ସେମାନେ ତ ପ୍ରାଣ ପାଇଲେ
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କୁ ସେ ପ୍ରଣାମ କଲେ ।
ରବିନାରାୟଣ ବ୍ରତ ର
ମହିମା ଏପରି ଅପାର ।
ରବିନାରାୟଣ ବ୍ରତ ଟି
କାଳୁକାଳ ହେଉ ଅଛିଟି ।
ନିଷ୍ଠାରେ ଯେ ବ୍ରତ ରଖଇ
ସୁଫଳ ନିଶ୍ଚୟ ମିଳଇ ।
ରବିବାର ଏକାଦଶୀ ତ
ବର୍ଷକରେ ଯେବେ ପଡେତ ।
ସେଦିନ ଏ ବ୍ରତ ପାଳନ
ଭକ୍ତିଭରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୂଜନ ।
ଅବସାଦ ଦୂର ହୁଅଇ
ଦୁଃଖ ସବୁ ଯାଏ ଉଭେଇ ।
ପାପରୁ ମୁକତି ମିଳଇ
ଧନଧାନ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ହୁଅଇ ।
ଉପବାସ ରେ ବ୍ରତି ମାନେ
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କୁ ସ୍ମରନ୍ତି ଯେ ଧ୍ୟାନେ ।
ଚଉରା ମୂଳେ ହୁଏ ପୂଜା
ଉଡେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କ ଧର୍ମ ଧ୍ଵଜା ।
ସାତ ପ୍ରକାର ଫଳମୂଳ
ସାତ ରଙ୍ଗର ଫୁଲ ଠୁଳ ।
ସାତୋଟି ବରକୋଳି ପତ୍ର
ସାତୋଟି ଦୁବଯେ ଆବର ।
ଭକ୍ତିରେ ଧୂପ ଦୀପ ଜାଳି
ପରାଣ ଯିଏ ଦିଏ ଢାଳି ।
ରବି କରନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ଦୟା
ସୁଖଦୁଃଖ ରେ ହୋଇ ସାହା ।
ବ୍ରତ ର ମହିମା ବର୍ଣ୍ଣନ
ବହିଯେ ହୁଅଇ ପଠନ ।
ମନ ଦେଇ ଯିଏ ଶୁଣନ୍ତି
ସୁଫଳ ନିଶ୍ଚୟ ପାଆନ୍ତି ।
ଶେଷରେ ନୈବେଦ୍ୟ ଅର୍ପଣ
ରବି ଙ୍କୁ ଭକ୍ତି ସମର୍ପଣ ।
ପୂଜା ସରିଲେ ବ୍ରତଧାରୀ
ଫଳ ଆହାର ଥାନ୍ତି କରି ।
ତାପର ଦିନ ସାରି ସ୍ନାନ
ଅନ୍ନ କରନ୍ତି ସେ ଭୋଜନ ।
ରବିନାରାୟଣ ବ୍ରତ ର
ପୂଜା ବିଧି ଯେ ଏ ପ୍ରକାର ।
ଜୟ ହେ ରବିନାରାୟଣ
ଜୟ ହେ ଅଦିତି ନନ୍ଦନ ।
ଜୟ ହେ ଭାନୁ ହେ ଭାସ୍କର
ଜୟ ଆଦିତ୍ୟ ଅର୍କ ମିତ୍ର ।
ଜୟ ହେ ଜୟ ଧର୍ମଧ୍ବଜ
ଜୟ ହେ ପ୍ରଭୁ ବିଶ୍ବ ପୂଜ୍ୟ ।
ଜୟ ହେ ଜୟ ଛାୟାକାନ୍ତ
ଜୟ ହେ ପ୍ରଭୁ ଦିନନାଥ ।
ଜୟ ହେ ଜୟ ଲୋକ ବନ୍ଧୁ
ଜୟ ହେ ପ୍ରଭୁ କୃପାସିନ୍ଧୁ ।
ଜୟ ହେ ଜୟ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଦେବ
ଦୋଷ ଥିଲେ ମୋ କ୍ଷମା ଦେବ ।
