ରାମାୟଣରୁ ପଦେ

 ସେହି କ୍ଷେଣି ଆସି ପ୍ରବେଶିଲେ  ରୁଷି ବର,

କହିଲେ ଏକ ବାଣୀ,

ଲୋଡ଼ା ମୋର ଦୁଇ ପୁତ୍ର ହେ ରାଜନ ,

ଦିଅ ଏହି କ୍ଷଣି |

ଏହା ଶୁଣି ରାଜା ହେଲେ ବିଷାଦ,

ଏବେ ସାରି ଫେରିଛନ୍ତି ସାମରିକ,

ଅଟନ୍ତି ଏବେ ସେ ବାଳକ,

କି ଲୋଡ଼ା ମୋର ପୁତ୍ର ମାନଙ୍କ |

 ବୋଲନ୍ତି ରାଜା ଙ୍କ ମୁଖ ଚାହିଁ,

ରାଜା ହେବାର ଯୋଗ୍ୟ ନାହିଁ,

କାହିଁ ସତ୍ୟ ପାଠ କରୁଥିଲ,

ରାଜ୍ୟ ଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ |

କ୍ଷମା, ଗୁରୁବର କ୍ଷମା ମାଗୁଛି ମୁହିଁ,

କୁହ ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ୟା ଏଥର,

ମୁହିଁ ରାଜା ଅଟେ ଏ ରାଇଜର,

ଏବେ ବି ସେ ସିଂହ ର ଅଛି ବଳ |

ଉତ୍କଣ୍ଠା ମନରେ ବୋଲନ୍ତି ବାଣୀ,

ଆପଣ ନୁହନ୍ତି ସେ ବୀର ମଣି,

ଆମ୍ଭେ ଚାହୁଁ ତୁମ୍ଭ କୁମାର,

ଆମ୍ଭ ସମସ୍ୟା କରିବେ ଦୂର |

ରାମ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଙ୍କୁ ହିଁ ଆସିଛି ନବା ଙ୍କୁ,

ମୁହିଁ ଖାଲି ହସ୍ତେ ଯିବି କି ଫେରି,

ହେ ରାଜନ ସତ୍ୟ, ଧର୍ମ ର ଦିଅ ଗୁହାରି,

ଲାଗିଲା ସୁଯ୍ୟ ବଂଶ ରେ କଳଙ୍କ ତୁମ୍ଭରି |

ବୋଲିଲେ ରାମ ପିତା ମାତା ଙ୍କ ଆଗମ,

କିଛି ଚିନ୍ତା କରନି ମୋ ଜନ୍ମ ଦାତା,

ଆସିବି ଫେରି ଶୀଘ୍ରମ ଏହି,

ମୁନି ରୁଷି ଙ୍କ ସମ|