ଅଲୌକିକ

ଶାନ୍ତ ସରଳ ମଣିଷଟିଏ

ନିଜ ହାତରେ ଧରିଥିଲା ମୁଠାଏ ମାଟି

ଭାବୁ ଭାବୁ ସେ କିଛି ଆଗରେ ତାର

ଅକସ୍ମାତ୍ ଶୂନ୍ୟରୁ ଖସି ପଡି଼ଲା ସୁନାମୁଣ୍ଡାଟି

ଦେଖି ହେଲା ସେ ଆଚମ୍ଵିତ

ମୁଠାର ମାଟିକୁ ହାତରୁ ତଳେ ପକାଇ ଦେଇ

ଭାବିଲା ସୁନାମୁଣ୍ଡାଟିକୁ ନେବ ସାଉଁଟି

ହଠାତ୍ ମନକୁ ଆସିଲା କଥାଟି

ଏମିତି କଣ ହୁଏ ସମ୍ଭବ

ଏ ନୁହେଁ ତ କିଛି କୁହୁକ ବା ମରୀଚିକା

ହୁଏତ ହୋଇଥିବ ମାୟାର ଏ ରହସ୍ୟଟି

ଜ୍ଞାନର ନେତ୍ର ଖୋଲି ଦେଖିଲା ସେ

ବିନା ଉଦ୍ୟମ କି କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ବିନା

ମିଳେ ଯାହା ସେ ଅବାସ୍ତବ ମିଥ୍ୟା

ପ୍ରବଞ୍ଚନାର ଏକ ପ୍ରହେଳିକାଟି

ଏଇ ଅଛି ଏଇ ନାହିଁ ତାର ଅବସ୍ଥିତିଟି

ଏ ଯେ ଅଲୌକିକ ଘଟଣା 

ଜ୍ଞାନର ମାର୍ଗରେ ଦିଶେ ତା' ପ୍ରତିବିମ୍ଵଟି

ହାତର ମୁଠାଏ ମାଟିକୁ ସେ ଆଗ ଅପେକ୍ଷା

ଦୃଢ଼ ଭାବରେ ଯତ୍ନ ସହିତ ଧରିଲା

ବିଚଳିତ ନହୋଇ ରଖିଲା ତା' ଉପରେ ଦୃଷ୍ଟି

ଅନୁଭବ କଲା ଅନ୍ତଃକରଣରେ

ଏ ମାଟିରୁ ତ ସବୁ ହୋଇଛି ଉତ୍ପତି

ଖାଦ୍ୟ ପାନୀୟ ବସ୍ତ୍ରଠାରୁ ଯେତେ ଧନରତ୍ନ

ସବୁ କିଛିର ତ ଏ ମାଟି ଜନ୍ମଦାତ୍ରୀ ମାଆଟି

ଏ ମୁଠାଏ ମାଟି ମୋର ସାହା ଭରସା

ପକାଇ ଦେଇ ହାତର ଏ ମୁଠାଏ ମାଟି

ଯଦି ସାଉଁଟି ନିଏ ସୁନାମୁଣ୍ଡାଟି

ସେ କଣ ମୋର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣକରି 

ଦେଇ ପାରିବ ମୋତେ ଆତ୍ମସନ୍ତୋଷଟି

ହାତକୁ ସେ ଚାହିଁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ

ତା ହାତରେ ନାହିଁ ମାଟି ଅଛି ସୁନାମୁଣ୍ଡାଟି

ଆଗରେ ପଡି଼ଛି କେବଳ ମୁଠାଏ ମାଟି

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ପଡି଼ଲା ସେ ଚମକି

ଏ କି ଅଲୌକିକ ଘଟଣା ଗଲା ଘଟି

ଶୁଣିଲା ନେପଥ୍ୟରୁ ଏକ ଶୂନ୍ୟବାଣୀ

" ତୁମ ଶୁଦ୍ଧ ପବିତ୍ର ବିଚାର ଆଉ ଆତ୍ମବିଶ୍ଵାସ

ମୁଠାଏ ମାଟିକୁ କରିଦେଲା ସୁନାମୁଣ୍ଡା

ଆଉ ସେ ସୁନାମୁଣ୍ଡାଟି ପାଲଟି ଗଲା ମାଟି

ଅସମ୍ଭବକୁ ସମ୍ଭବ କରିବା ହିଁ

ଏ ବିଶ୍ଵ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ଅଲୌକିକ

ନିର୍ଲୋଭ ବିଚାରଧାରା ଶ୍ରମର ଫଳ ସେଇଟି।