ରାଧା : ଏକ ଦିବ୍ୟ ପ୍ରବାହ

ଶ୍ରୀରାଧା ଶୁଣିଲେ ବାରେ  ବିରଜା ଗୋପୀ ସଙ୍ଗରେ 

   ରାସ ରଚୁଛନ୍ତି କୃଷ୍ଣ ଗୋଲକଧାମେ , 

ରାଗେ ଜର୍ଜରିତା ରାଧା ଧାମନ୍ତେ ହୋଇ ସେ କ୍ରୁଦ୍ଧା 

  ସୁଦାମା ସୂଚାଇ ଦେଲେ ଅତି ସମ୍ଭ୍ରମେ , 

    କୃଷ୍ଣ ସେଠୁଁ ବେଗେ ଖସିଲେ ; 

ମାତ୍ର ଦୁହେଁ ଶାପ ଅର୍ଜି ମର୍ତ୍ତ୍ଯେ ଆସିଲେ ।(୧) 

ରାଧା ଅଯୋନିସମ୍ଭୂତା ସର୍ବ ଗୁଣେ ଗୁଣବତ୍ତା 

  ଶ୍ରୀ ବ୍ରହ୍ମବୈବର୍ତ୍ତ ପୁରାଣ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମତ ,

ସରୋବରେ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତା  କୁମୁଦ ମଧ୍ଯେ ନିଦ୍ରିତା

   ବୃଷଭାନୁ ପତ୍ନୀ କୀର୍ତ୍ତିଦାର ମମତ୍ୱ , 

   ତାଙ୍କୁ ପ୍ରେମେ ନେଲା କୋଳେଇ , 

 କିଶୋରୀ ବୟସେ ବିଭା କରିଲେ ରାଈ ।(୨) 

ମାତ୍ର ରାସେଶ୍ୱରୀ ରାଧା ସମର୍ପିତା ଭାବେ ବନ୍ଧା 

   ବଲ୍ଲଭ ପ୍ରବରଙ୍କ ପ୍ରେୟସୀ ପବିତ୍ରା , 

" ତୁମେ ପରା ନୁହଁ ମୋର,  କେବଳ ଯେ ମୁଁ ତୁମର "

    ଭାବମୟୀ ରାଈଙ୍କର ମନ୍ତ୍ର ମନ୍ଦ୍ରିତା , 

     ଶାଶୁ, ଶ୍ୱଶ୍ରୁଜା, ସ୍ୱାମୀ ନିନ୍ଦା , 

  ଶ୍ରୀରାଧା ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ପ୍ରେମେ ନ ହୁଏ ବାଧା ।(୩) 

ସେ ପ୍ରେମ ପୀୟୂଷ ସୁଧା ପାୟୀ ପ୍ରେମିକ ମସୁଧା 

 ବିରହୀ ରାଗିଣୀ ତୋଳେ ବଂଶୀ ମୂର୍ଚ୍ଛନା , 

ରାଧା-ରାଧା ନାମେ ଝୁରେ ଆତ୍ମତୁଲ୍ଯ ନିରନ୍ତରେ 

  ବୃଷଭାନୁ ଜେମା, ସେ ମୂର୍ଚ୍ଛନା ଅଧୀନା , 

    ଲାସ୍ୟମୟୀ ପ୍ରକୀର୍ତ୍ତି ବାମା , 

 ଚାରୁଶୀଳା, ଦିବ୍ୟମନା, ବ୍ୟଥିତା ରମା ।(୪) 

ବୈଷ୍ଣମ୍ବୀୟ ଭକ୍ତି ମାର୍ଗ ହିନ୍ଦୁଧର୍ମ ସତ୍ଯ ସର୍ଗ 

   ବର୍ଣ୍ଣନ୍ତି ଶ୍ରୀରାଧା ଅପବର୍ଗ କାରଣ , 

ରସଜ୍ଞ ରାସ ନାୟିକା ପ୍ରେମମୟୀ ପୁଣ୍ୟଶ୍ଳୋକା 

  ମନସ୍ୱିନୀ ମଦିରାକ୍ଷୀ ମନେ ମନନ , 

    କୃଷ୍ଣ ପ୍ରେମେ ସଦା ନିମଗ୍ନା , 

 ତିଳୋତ୍ତମା ସେ ଶ୍ରେଷ୍ଠାଙ୍କୁ କରେ ଅର୍ଚ୍ଚନା ।(୫)