ପ୍ରୀତି ପାଦୁକା

ଯାହା ମୁଁ ଭାବିନି ତା ଠାରୁ ଅଧିକ

ଦେଇଛ ମୋ ହାତେ ତୋଳି

ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଆସି ମୋର ପାଦ ତଳେ

ଆନନ୍ଦେ କରନ୍ତି କେଳି ।

ସୀମନ୍ତିନୀ କଲ ସିନ୍ଦୂର ବିନ୍ଦୁରେ

ହସ୍ତକୁ କଙ୍କଣ ଚୁଡ଼ି

ଜରି ପକା ଧଡି କୁୁମ୍ଭ ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି

ନାଲି ପାଟେ ଦେଲ ଜଡ଼ି ।

ଝୁମ୍ପା ମଲକଢିି କର୍ଣ୍ଣକୁ ଖଞ୍ଜିଲ

ଚମ୍ପା ଫୁଲ ଗଲା ରୁଷି

ପାଦରେ ପାଉଁଜିି ରୁଣୁଝୁଣୁ ଶଦ୍ଦେ

ପରୀ କଲା ମୋତେ ଦୋଷୀ ।

ଚୋରି କରି ନେଲ ସାଧବ ବୋହୂର

ସୁନ୍ଦରତା ଅଧିକାର

ଆକାଶ ତାରକା ପୁଞ୍ଜକୁ ଗୁନ୍ଥିଣ

କଣ୍ଠେ କଲ ଶୋଭା ହାର ।

ଯାମିନୀ ସାଜିଲା ନୟନ ଅଞ୍ଜନ

ମୁଖ୍ୟ ସ୍ରୋତ ପରା ତୁମେ

ଚିର ଦିନ ପାଇଁ ତୁମରି ପାଦୁକା

ସାଇତି ରଖିଲିିି ମନେ ।