ରାବଣର ଗର୍ଵ ଖର୍ବ

ତ୍ରିପୁର କରି ଜୟ   ବିଶ୍ରବାର ତନୟ

  ବାହୁଡ଼େ ପୁଷ୍ପକ ବିମାନରେ

ମନେ ତା ଅହଙ୍କାର  ଅପାର ଅକୂପାର

  ସ୍ଫର୍ଦ୍ଧିତ ବକ୍ଷ ସ୍ୱାଭିମାନରେ |

ଥାଇ ବ୍ୟୋମ ମାର୍ଗରେ ପ୍ରଣମି ଗୁରୁବରେ

   ଦକ୍ଷିଣକୁ କରଇ ଗମନ

ଏକାଳେ ବାରିଦର   ଅନ୍ତରାଳୁ ସତ୍ୱର

   ଶୁଭିଗଲା ମହତି ନିସ୍ୱନ |

ଆରୋହୀ ମନଯାନ  ଚତୁରାନନ ନାନ

   ଉଚ୍ଚାରି ହରେ ନାରାୟଣ

ପୁଷ୍ପକ ଅତିକ୍ରମି  ଖରେ ଯାଉ ବିକ୍ରମି

   ଦେଖିଲା ନୟନେ ବୈଶ୍ରବଣ |

ପ୍ରେମେ ହୋଇ ଗଦ୍ଗଦ  ଡାକିଲା ଦଶକନ୍ଧ

  ରହ କ୍ଷଣେ ଦେବର୍ଷି ନାରଦ

ଅଟକୁ ଦେବ ଯତି  ପଦେ ଢାଳି ପ୍ରଣତି

  ପୃଚ୍ଛାକଲା ମନେ ବହି ମଦ |

ଶୁଣ ହେ ଋଷିବର  ମୁହିଁ ରାବଣେଶ୍ୱର

   ବାହୁବଳେ ଜିଣିଲି ତ୍ରିପୁର

ଇନ୍ଦ୍ରାଦି ଦିଗପାଳ   ମୋହର ଆଜ୍ଞାପାଳ

   କିଙ୍କର ମାନବ ସୁରାସୁର |

ମୋ ସମ କିଏ ବୀର ଅଛି ଏ ଅବନୀର

   ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତୁ ତପୋଧନ 

କଳହ ପ୍ରିୟ ତୁମେ  ଭ୍ରମୁଛ ତିନି ଭୂମେ

   ଥିଲେ କେହି କରିବି ଦମନ |

ହସି ଭାଷିଲେ ଯତି  ଶୁଣ ହେ ଲଙ୍କପତି

  ଅଛି ଜଣେ ଏ ମରତ ପରେ

ମହେନ୍ଦ୍ର ପର୍ବତରେ  ବସିଅଛି ତପରେ

  ଜରା ଜର୍ଜରିତ କଳେବରେ |

ତା ସଙ୍ଗେ କରି ରଣ  ପ୍ରକାଶ ବୀରପଣ

  ଯଶ ବିକଶୁ ବିଶ୍ୱ ଭୁବନ

ତକ୍ଷଣେ ବୈଶ୍ରବଣ  ତ୍ଵରା ଚାଳି ସ୍ୟନ୍ଦନ

  ପ୍ରବେଶ ଆଶ୍ରମେ ବହନ |

ଦେଖେ ବିଂଶ ନୟନ ତପରେ ନିମଗନ

  ଅଛନ୍ତି ତେଜସ୍ବୀ ଦ୍ଵିଜବର

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ଅପଘନ  କାନ୍ତି ତପ୍ତ କାଞ୍ଚନ

  ପରଶୁ ରହିଛି ନିକଟର |

ଉଚେ ଡାକେ ରାବଣ ଆସ ବୃଦ୍ଧ ବ୍ରାହ୍ମଣ

  ମୋ ସଙ୍ଗେ ସମରେ ଅବତର

ମୁହିଁ ରାବଣେଶ୍ଵର  ତ୍ରିଭୁଵନ ଈଶ୍ୱର

   ତ୍ରିଦଶେ ବନ୍ଦନ୍ତି ମୋ ପୟର |

କ୍ଷତ୍ରିୟ ବିମର୍ଦ୍ଦନ  ଶମନର ଶମନ

  ଜାଣିଲେ କୌଣପ ଔଦ୍ଧତ୍ୟର

ପିମ୍ପୁଡି ସହ ରଣ ଅଟଇ ଅଶୋଭନ

  କୁଠାରକୁ ଧରିଲେ ହସ୍ତର |

ରାବଣ ଗ୍ରୀବାପରେ ମଡ଼ାଇ ଦେଲେ ଖରେ

  ପଡ଼ିଲା ଭୂତଳେ ମୁହଁ ମାଡ଼ି

ନାସା ମାର୍ଗୁ ଶୋଣିତ  ହୋଇଲା ବିଗଳିତ

  ବିକଳେ ଲୋଟେ ରଡ଼ି ଛାଡ଼ି |

ପର୍ଶୁରାମ ତକ୍ଷଣ  ତପରେ ନିମଗନ

  ସପତ ଦିବସ ଗଲା ବହି

ନାରଦ ଆଗମନ  ସମ୍ବୋଧି ତପୋଧନ

  ଉଦ୍ଧାର କଲେ ଦୟା ବହି |

ଦେଉ କୁଠାର କାଢ଼ି  ବସିଲା ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି

  ଷଷ୍ଠାବତାରେ କରେ ସ୍ତୁତି

ରାବଣ ଗର୍ଵ ଖର୍ବ  କଲେ ହେଳେ ଭାର୍ଗବ

  ନାରଦ ହସିଲେ ଲଭି ତୃପ୍ତି |