Library
ପ୍ରତିବିମ୍ବର ଆକାଶ
ପ୍ରତିବିମ୍ବର ଆକାଶ
ହେ ନୀଳ ଅମ୍ବର
ମୁଁ ତୁମ ପ୍ରେୟସୀ
କେଜାଣି କେଉଁ ଗୋଟେ
ଅଜଣା ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ
ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଇଛି
ଆଉ ପାଉଥିବି ମଧ୍ୟ
ମୋ ପ୍ରେମ ଚିର ଶାଶ୍ୱତ
ସମ୍ପୂର୍ଣ ଦୈହିକ ରହିତ
ଦିବ୍ୟ ଆତ୍ମିକ ସ୍ଵରୂପ
ସ୍ଵୀକାର ପାଇଁ ନିବେଦନ
ପ୍ରତିଦିନ ମୁଁ ତୁମ ଛତ୍ରଛାୟାରେ
ବିଭୋର ହୋଇ ବଞ୍ଚିବା ଶିଖିଛି
ତୁମର ସେହି ମତୁଆଲା ରଙ୍ଗର ସ୍ପର୍ଶରେ
ମୋ ଆଖି ଦୁଇଟି ମୁଦ୍ରିତ ହୋଇଯାଏ
କାହିଁକି ନା ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲପାଏ
ତୁମ ଭାସମାନ ଅପୂର୍ବ ବାହୁର
ମାଦକତା ଭିତରେ ମୁଁ ହଜିଯାଏ
ଭୂଲି ଯାଏ ନିଜ ଠିକଣା ଆଉ ଅସ୍ତିତ୍ବ
ତୁମେ ଜାଣ କି ନ ଜାଣ
ସେଥିରେ ମୋ କାତରତା ନାହିଁ
କାହିଁକି ନା ମୋ ପ୍ରେମ ନିଃସ୍ବାର୍ଥ
କେତେ ଫୁଲଫୁଟା ରାତିର
ଆଉ କେତେ ଦରଦଭରା ସ୍ମୃତିର
ଆଉ କେତେ ପରାଜୟ ଓ ଗ୍ଲାନିରେ
ତୁମେ ପରା ମୋର ମୁକ ସାକ୍ଷୀ
ସେଥିପାଇଁ ତ ମୋ ହୃଦୟର
କେଉଁ ନିଭୃତ କୋଣରୁ
ଜାଗି ଉଠିଛି ତୁମ ପାଇଁ ପ୍ରେମ
ଆଉ ଏହା କାମନାଶୂନ୍ୟ
ଯେତେଦିନ ଏ କାୟାରେ
ଶ୍ଵାସ ପ୍ରବାହିତ
ସେତେଦିନ ଏହା ସ୍ଵତଃନିର୍ଝରିତ ।।
