ମରୁଭୂମିର ଓଟ

        

ଶୁଷ୍କ ମରୁଭୂମିର ମୁଁ କାମିକା ଓଟ

ପିଠିରେ ଲଦା ହୋଇଛି

ଅନେକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ର ବୋଝ

ମେଞ୍ଚା ମେଞ୍ଚା ଦାୟିତ୍ଵ

ଅନ୍ୟର ଆବଶ୍ୟକତା ଓ

ଦରଦର ଚିଠା

ଚାଲିବାକୁ ହେବ ମୋତେ ସହସ୍ର କୋଶ

ପଛକୁ ଚାହିଁବାରେ

ନାହିଁ ମୋ ଛାତିରେ ଜୁ

ଆଗକୁ ପଡ଼ିଥିବା ମାଇଲ୍ ମାଇଲ୍

ବେହିସାବି ଦୂରତା

ଅତୀତ ଓ ଭବିଷ୍ୟତକୁ

ଦେଖିବାକୁ ସମୟ କାହିଁ ?

ଦେଖିଲେ ପୋଡିଯିବ ମୋ ନରମ ପାଦଦ୍ଵୟ

ମରୁଭୂମିର ଉତ୍ତପ୍ତ ବାଲିରେ

ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଚାଲିବାକୁ ହୁଏ

ଚାଲିଛି ମୁଁ ଅସରନ୍ତି ପଥେ

ଦେହ ଓ ମନରେ ବଳ ଥିବା ଯାଏଁ

ଚାଲୁଥିବି ହୋଇ ଏକ ମନ ଏକ ପ୍ରାଣ

 ଏଇ ତ ଜୀବନ।