ପ୍ରକୃତି

ପ୍ରକୃତି ଅଟଇ ମାଆ ସେତ ଆମ

ଧରିଛି ଆମକୁ କୋଳେ,

ଖାଦ୍ୟ ପାନୀୟ ଓ ବସ୍ତ୍ର ବାସଗୃହ

ଯୋଗାଏ ସେ ସ୍ନେହ ଭୋଳେ l

ପ୍ରକୃତିରେ ଶୋଭେହ୍ରଦ ଓ ସାଗର 

ପାହାଡ଼ ଜଙ୍ଗଲ ଭୂଇଁ,

ଝର ଝର ହୋଇ ଝରଣା ବହନ୍ତି 

କୁଳୁ କୁଳୁ ବହେ ନଈ l

ଦିବସେସାଜଇ ବିବିଧବର୍ଣ୍ଣା ସେ 

ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଆଲୋକ ପାଇ,

ରାତିରେ ଜହ୍ନଙ୍କ ଜୋଛନା ଝରଇ

ପ୍ରକୃତି ଅଙ୍ଗକୁ ଛୁଇଁ l

ବରଷକେ ଆସେ ବିଭିନ୍ନ ଋତୁ

ଏକ ପରେ ଆନହୋଇ,

ପ୍ରକୃତିକୁ ଆମ ବିଭିନ୍ନ ରଙ୍ଗରେ 

ଦିଅନ୍ତି ସେତ ସଜାଇ l

ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁହେଲେ ପ୍ରକୃତି ସାଜଇ

ସତେ ଅବା ମାଆ ଟିଏ,

କେତେ ମିଠା ଫଳ ସଜାଏ ବୃକ୍ଷରେ

ଆମରି ପାଇଁ ଟି ସିଏ l

ବର୍ଷା ଋତୁ ରେ ପ୍ରକୃତି ସତେକି 

ସଦ୍ୟ ସ୍ନାତା ନାରୀଟିଏ,

ପଲ୍ଲବିତ ହୋଇ ଶାଗୁଆ ପାଟରେ

ଆହାକେତେ ଶୋଭା ପାଏ l

ବସନ୍ତ ଋତୁରେ ପ୍ରକୃତି ସାଜଇ

ଫୁଲମତୀ ବେଶ ହୋଇ,

ବନେ ଉପବନେ ଫୁଲ ସବୁ ଫୁଟି

ସଭିଙ୍କ ମନ ହରଇ l

କେବେ ପ୍ରକୃତି ଶାନ୍ତ ରୂପରେ

କୁହୁ କୂଜନରେ ଭରେ,

କେବେ ପ୍ରକୃତି ବନ୍ୟା ବାତ୍ୟା ଆଣି

ଥର ହର କେତେ କରେ l

ହେମନ୍ତ ଋତୁରେକାକର ଶୋଭଇ

ସତେ ଅବା ମୁକ୍ତାମାନ,

ଘାସ ପତ୍ର ପରେ ଝଲମଲ କରେ

ଛୁଇଁଲେସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ l

ପ୍ରକୃତିର ଯତ୍ନ କରିଲେ ମାନବ

ସେ ହେବ ଆଶିଷ ଦାୟୀ,

ମାଆ ପରି ସିଏ ପାଳନ କରିବ

ଜାତିଜାତି ଫଳ ଦେଇ l

ଆସରେ ମାନବ ଶପଥ କରିବା

ଆମେ ପ୍ରକୃତି ସନ୍ତାନ

ଗଛ ଲଗାଇବା ଯତ୍ନ ତାର ନେବା

କରିବା ତାର ବନ୍ଦନ l