ପ୍ରିୟତମଙ୍କୁ ପଦେ

ପ୍ରିୟ ତୁମେ ଦୂରଦେଶେ,

ତୁମ ସ୍ମୃତି ମୋର ପାଶେ,

ଦିନ ବିତେ ଅବଶୋଷେ,

ହେଲେ ରାତି ବିତେନା ।

ଆକାଶୁଁ ଶୀତଳ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା

ଝରାଇ ବଢ଼ାଏ ତୃଷ୍ଣା,

ଏ ଜହ୍ନ ବୁଝେନା ମନ,

ବିରହ ରହି ରହି ଦିଏ ଯାତନା ।

ବୈଶାଖୀ ଝାଞ୍ଜି ବହେ

ମୋ ଆଖିର ଲୁହ କହେ

ବିଳମ୍ବ ନକରି ଏବେ

ଫେରି ଆସନା !

ଫଗୁଣ ତ ଫେରିଗଲା

ଚାହିଁ ଚାହିଁ ଚଇତି ବିତିଲା ।

ସାନ୍ନିଧ୍ୟ ଟିକେ ତୁମର,

ପାଇବାକୁ ମନ ମୋର,

ମାଗୁଛି କି ସୁନାଚାନ୍ଦି

ସେପାଇଁ କି ମନେ ତୁମ

ଭୀତି ଜାଗିଲା?

ପ୍ରୀତି କାଙ୍ଗାଳୁଣୀ ତୁମ

ଚିହ୍ନିଲନି ପ୍ରିୟତମ!

ତୁମକୁ ଝୁରି ଝୁରି

ଆୟୁ ସରିଲା ।

ମିଳନ ଆଶା ମଉଳେ,

ଦୀପ ଜାଳି

ଚହୁଁରା ମୂଳେ,

ଫେରିବା ବାଟକୁ

ଚାହିଁ ବସି ଆକୁଳେ

ମିଳନ ଲଗନର ସ୍ମୃତି

ମନେ ମୁଁ ଭାଳେ।