ପ୍ରିୟତମ

ପ୍ରଥମ ଦେଖାର ପ୍ରଥମ ଚାହାଣୀ

ଅଭୁଲା ସେ ମୋ ପାଇଁକି,

ପ୍ରିୟ ବିନା କଳନା କରିନି ମୁଁ ଯେ

ଭବିଷ୍ୟ କଥା ନେଇକି ।

ପ୍ରୀତିଭରା ଓଠ ଖୋଜୁଛି ପ୍ରିୟଙ୍କୁ

ଭିଯିବାକୁ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗେ,

ଆଖି ମୋର ଖୋଜେ ମୋ ପ୍ରିୟ ଚେହେରା

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ସଙ୍ଗେ ।

ପ୍ରିୟତମ ପାଶେ ସଦା ପ୍ରୀତି ଥାଏ

ଭାରି ସିଏ ଅଭିମାନୀ,

ପ୍ରିୟ ବିନା ମୁହିଁ ଅସ୍ତିତ୍ଵ ବିହୀନ

ମୁହିଁ ଯେ ତାଙ୍କ କାମିନୀ ।

ସମ୍ପର୍କ ଆମର ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଜଗନ୍ନାଥ

କଳି ପରେ ମିଶିଯାଉ,

କେବେ ପୁଣି ଆମେ ଶଙ୍କର ପାର୍ବତୀ

ଅର୍ଦ୍ଧ ଅଙ୍ଗେ ସଦା ଥାଉ ।

ପ୍ରିୟତମ ମୋର ପ୍ରେରଣା ଦିଅନ୍ତି

ବକ୍ଷେ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି,

ପ୍ରିୟା ପାଇଁ ସେହି ହାରି ବି ପାରନ୍ତି

ଦୁଃଖକୁ ଆପଣା କରି ।

ସେହି ମୋର ପ୍ରିୟ ମୋ ଜୀବନର

ପ୍ରିୟ ମୋ ଜୀବନ ସାର,

ପ୍ରିୟ ବିନା ଆନ ନାହିଁ ଏ ସଂସାରେ

ସେହି ପ୍ରିୟତମ ମୋର ।

ଛାଡି ଯିବେ ନାହିଁ ଏତିକି ବିଶ୍ଵାସ

କହୁଛି ଆଜି ବି ମନ,

ନିଃଶ୍ୱାସ ବିନା ଦେହ ଯେପରି ତୁଚ୍ଛ

ପ୍ରିୟ ବିନା ମୁଁ ଯେ ଶୂନ୍ୟ ।