ପ୍ରିୟା ପାଇଁ ପଦେ ବର୍ଣ୍ଣନା

ପ୍ରିୟା ପାଇଁ ପଦେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଛି

     ତାର ସ୍ମୃତିକୁ ମୁଁ ନେଇ

ଗୁଣରେ ଐଶ୍ଵଯ୍ୟ ଅପରୂପ ଗୁଣ  

     ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ସୀମା ନାହିଁ ।

ପ୍ରିୟାପାଇଁ ଯେବେ ଦେଖେ ମୁଁ ସପନ

     ଏକା ଏକା ମୁଁହି ବସି

ଏକା ଏକା ବସି ଭଲଲାଗେ ମତେ 

     ଭାବି ବାକୁ ବେଶୀ ବେଶୀ ।

ପ୍ରିୟା ପରା ମୋର ପୁନେଇର ଚାନ୍ଦ

    କଳ୍ପନା ନହୁଏ କରି,

ଯେତେ ତୁଳନା କରିଲେ ମଧ୍ୟ

  କେହି ନ ହେବେ ତା ସରି ।

ପ୍ରିୟା ପାଇଁ କେତେ କରିଥିଲି ଆଶା

   ଛାଡ଼ିଗଲା ମୋତେ ଚାଲି ,

ମନର ଭାବନା ମନରେ ରହିଲା 

  ସ୍ମୃତି ରହିଗଲା ଖାଲି ।

ପ୍ରିୟା ପାଇଁ ମୋହର ସ୍ମୃତିଟା ଅଟେ

    ଯନ୍ତ୍ରଣାର ସ୍ୱେଦ ବିନ୍ଦୁ,

ସ୍ମୃତି ତମେ ଅଟ ବୈଶାଖୀ ଝଡ଼ର

    ବିରହର ଶୂନ୍ୟ ଇନ୍ଦୁ ।

ପ୍ରିୟା ପରା ମୋର କହିଯାଇଥିଲା

   କଥା ହେବ ନାହିଁ ଜମା,

ତଥାପି କାହିଁକି ଦେଖାହେଲେ କେବେ 

    ବୁଝେନା ମୋ ମନ ଜମା। 

ପ୍ରିୟା ପାଇଁ ମୁହିଁ ଭାବିଥିଲି ସତେ 

    ବିରହ ର ବହୁ କଥା ,

ତୁନି ରହିଗଲା ତୁମ ହସି ଦେଖି 

   କମିଗଲା ସବୁ ବ୍ୟଥା।