ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖିଛି

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖିଛି 

    ତୁମ ନଗର ଦ୍ଵାରରେ,

ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ 

    ଅଗ୍ନିକାଣ୍ଡରେ ତୁମ ଘର ଜାଳିଦେଉଥିଲେ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖିଛି 

   ତୁମ ସମାଜ ସଂସ୍କାରରେ 

ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ଅତ୍ୟାଚାରରେ 

   ତୁମେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଣାମ କରୁଥିଲ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖିଛି 

     ତୁମ ମନ୍ଦିରର ବଗିଚାରେ 

ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ

    ଲଙ୍ଗଳ ଯୁଆଳିରେ ତୁମକୁ ହଲ କରୁଥିଲେ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖିଛି 

    ତୁମ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ 

ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ଆକ୍ରମଣରେ 

    ତୁମେ ଭୟରେ ଲୁଚି ଯାଉଥିଲ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖିଛି 

   ତୁମ ଧରିତ୍ରୀର ଧର୍ଯ୍ୟରେ 

ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ହତ୍ୟାକରୁଥିଲେ 

    ତୁମେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିଲ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖୁଛି 

    ତୁମ ହାତମୁଠାର ଶକ୍ତିରେ 

ଯେତେବେଳେ ତୁମ ପ୍ରତିବାଦରେ 

    ସେମାନେ ସିଂହାସନ ଛାଡ଼ିଦେବେ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ଦେଖୁଛି 

    ତୁମ ପୋଖରୀର ଜଳରେ 

ଯେତେବେଳେ ଆଇନ୍ ପୁସ୍ତକ, ନୀତି ନିୟମକୁ 

    କପାଳରୁ ଧୋଇ ଲିଭେଇ ପାରିବ