ଲୋ ରେଵି ଲୋ ନିଆଁ ଲୋ ଚୁଲି

 

 ନିଷ୍ପଲକ ନିଷ୍ପ୍ରଭ ,

ଆକାଶରୁ ଲିଭି ଆସୁଥିବା

ପାହାନ୍ତା ଜ୍ୟୋତିର୍ମୟ ନକ୍ଷତ୍ର,

ତା ଭିତରେ

ଶେଷରେ ବିଲିନ ହୋଇଯାଏ ରେବତୀ !

ମହା ମଡ଼କ ବ୍ୟାଧିରେ ।

  

 କକ୍ଷ ଚ୍ୟୁତ , ବୃନ୍ତ ଚ୍ଯୁତ , ସ୍ଵପ୍ନ ଚ୍ୟୁତ

ହୋଇଯାଏ ନିରିମାଖି,

ନୂଆ ରୂପରେ ନାରୀସଂହାର କରୁଥିବା

ଅଧୁନା ଏ ବ୍ୟାଧିର ଜ୍ଵାଳାରେ ,

ସ୍ଥିର ହୋଇଯାଏ ରେବତୀ

ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ପାଉଁଶ ଭିତରେ, ମଶାଣି ଜୁଇରେ।

  

  ରେବତୀର ଟିକି ମନ, ରଙ୍ଗୀନ ହୃଦୟ

ସ୍ଵପ୍ନରେ ବତୁରିବା କ'ଣ ପାପ ଥିଲା ?

  ବାପାଙ୍କ ନିର୍ଭୟ ହାତର ଆଶ୍ରୟ

ମାଆଙ୍କ ନିବୁଜ ଆଖିର ମମତା

ବାସୁ ସାରଙ୍କ ଅକୁହା ପ୍ରେମର ପ୍ରେରଣା

କ'ଣ ପାପ ଥିଲା ?

  

  ପାଠ ପଢିବି ବୋଲି ପିଠିରେ ବସ୍ତାନି ଧରି

ଧାଉଁଥିବା ସାତ ବର୍ଷର ରେବତୀ

ଦୁଷ୍କର୍ମ ରୂପକ , ଏ ଅଧୁନା

ମହା ମଡ଼କ ବ୍ଯାଧିରେ ଆଖି ବୁଜି ଦିଏ ।

  

  ପାଠ ପଢିବି ବୋଲି

ରାଜଧାନୀ ରାଜରାସ୍ତାର ଚଳନ୍ତା ବସ୍ ଭିତରେ

ରେବତୀ ମହା ମଡକର ଶିକାର ହୁଏ ।

  

  ରେବତୀ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପାଠପଢ଼ା ସ୍ବପ୍ନ କ'ଣ

ଶେଷରେ ପାପ ହୋଇଗଲା ?

 

  ପାଠ ପଢି ଶିକ୍ଷକ ହେଉ କି ଡାକ୍ତର

ରେବତୀ ଆଖି ବୁଜି ଦିଏ ଅଦିନରେ

ସ୍ଵପ୍ନ ଯାଏ ଚୁଲିକୁ

ସେ ନିଜେ ହୋଇଯାଏ ପାଉଁଶ ।

  

  ତେବେ କ'ଣ ସତ ଥିଲା, ସତ ଥିଲା

ବେଦନା ଜର୍ଜରିତ ଜେଜି ବୁଢ଼ୀର

ପାକୁଆ ପାଟିରୁ ଉଚ୍ଚରିତ ହେଉଥିବା

ସେହି ମନ୍ତ୍ର

ଲୋ ରେବି ଲୋ ନିଆଁ ଲୋ ଚୁଲି ।।