ଦ୍ରୁତଗାମୀ ପ୍ରେମ

ମନେ ହେଉନି
     ତୁମେ ଶୀଘ୍ର ଚାଲିଗଲ..
ପ୍ରେମ ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ଘଡା ଦୌଡ଼ ପରି
     ଡେଣାଲଗା ଚଢ଼େଇ ଟିଏ ହୋଇ ।

 ମୋର ବ୍ୟସ୍ତ ବହୁଳ ଜୀବନରେ
        ତୁମେ ହିଁ ଗୋଟେ ମୋର ଖୁସିର କାରଣ
 ମୁଁ ସାମ୍ନା କରିବାକୁ ଡରୁଥିଲି ତୁମବିନା
        ମୋର ପ୍ରତିଟି କାରଣକୁ ।

 ରାସ୍ତାରେ ମୁଁ ନିର୍ବଧଟା ସହିତ ବଟଚାଲୁଥିଲି
      ମନେ ପକାଅ ତ...
ତୁମେ ମୋ ହାତ ଧରି ଟାଣିନେଉଥିଲ
      ମୋର ସର୍ବଛ ଖୁସି ପ୍ରଦାନ ନିମନ୍ତେ ।

 ମୋ ଆଙ୍ଗୁଠି ଧରି ଏଇ ଝିପି ଝିପି ବର୍ଷାରେ
            ଆମେ କେତେ ଖେଳ ଖେଳୁଥିଲେ
ଆମକୁ ପରିହାସ ସହିତ
       ଆକାଶରେ ବିଜୁଳି ଖେଳିଲେ
ମୁଁ ତୁମକୁ ପାଖରେ ଧରି ଜୋର୍ ରେ ଚାପିଦିଏ ।

 ବିରହି କବି କହେ....
     ବର୍ଷାଟା କୁଆଡେ ବିରହର ମାସ
କିନ୍ତୁ ବର୍ଷାଋତୁ ପରେ ପରେ
     ଆମେ ଟିକେ ଅଧିକା ଝଗଡ଼ା ଲାଗୁଛୁ ।

 ଶୀତରେ ତୁମ ଦେହ ଥରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ
      ମୁଁ ତୁମ ପାଖରେ ସୋଇ ପାରୁନି
ମୁଁ ତୁମକୁ ଆଉ ଜୋର୍ ରେ ଚାପି ଧରି ପାରୁନି ।
 
ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ...
ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଟ
    ତୁମକୁ ପାଇଁ ମୁଁ ଧନ୍ୟ ମଧ୍ୟ
ଫେରିଆସ ଏହାକୁ ଧୀର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା
    ସମସ୍ତ ଅତୀତକୁ ଭୁଲି
ଭବିଷ୍ୟତ ଜୀବନର ଗତିକୁ ମନ୍ଥର କରିଦେବା ।