ବୁଢୀ ବୃକ୍ଷର କାହାଣୀ

                

କେତେ ଆଉ ଦୋହଲେଇବୁ ମୋତେ

ମୋର କ'ଣ ଆଉ ସେ ଯବାନୀ ଅଛି

ମୁଁ ପରା ବୁଢ଼ୀ ବୃକ୍ଷ ହେଲିଣି

ଫଳ ସବୁ ଝଡି ସାରିଛି

ଫୁଲ ଝଡି ମଉଳି ସାରିଲେଣି ;

ପତ୍ରଗୁଡାକ ପଡିଯାଇଛନ୍ତି ଯେ

ଉଠିବାର ପ୍ରଶ୍ନ ବି ଧରୁନାହାଁନ୍ତି

ଶାଖା ପ୍ରଶାଖାଗୁଡା ଘୁମେଇ ପଡିଲେଣି ;

ପାଣି ଟୋପେ ପାଇଁ ଚାତକ ପରି

ଆକାଶକୁ ଆଖି ମାରୁଛି

ବୁଢୀଟା ବୋଲି ସେ ବି ତତେଇ ଦେଉଛି ;

ତେଣୁ ଆଉ ରାଗେନା, ଅଝଟ କରନା

ଏତେ ଜୋରରେ ଦୋହଲାଇ ଦେଇଛୁ ଯେ

କେତେବେଳେ ସମୂଳେ ଟଳି ପଡିବି.