ପ୍ରୀତି ଝରଣା

ହୃଦୟ ଶିଖରୁ ବହୁଛି ପ୍ରୀତି ସୁଧା ଝରଣା

ବେନି ପ୍ରାଣ ହୁଏ ଅପ୍ଳୁତ ତୁଚ୍ଛ ଲାଗେ ଦୟଣା ।

ସପନ ଦେଖୁଛି ଏ ଆଖି ନିତି ତୁମରି ରୂପ

କେବେ କାର୍ତ୍ତିକେୟ କେବେ ସେ ହରି ହର ସମୀପ ।

ନାହିଁ ସୁଖ ଶାନ୍ତି ଜୀବନ ତୁମ ଭାବନା ବିନା

କ୍ଷଣିକ ବିଚ୍ଛେଦ ବିରହେ  ମନ ହୁଏ ମୋ ଚୁନା ।

ପ୍ରୀତି ମନ୍ଦାକିନୀ ତଟରେ ଆମେ କରିବା ଘର

ଝରୁ ଥିବ ମଧୁ ଚାନ୍ଦିନୀ  ମନ ପ୍ରାଣ ବିଭୋର ।

ପ୍ରେମାଳପେ ମଜ୍ଜି ସମୟ  ହେବ ଅତିବାହିତ

ଭୀତ ତ୍ରାସ ସ୍ନେହ ପରଶେ ହେଉ ଥିବ ଯେ ଧୌତ ।

ଭବିଷ୍ୟ ଭାବନା ସାଥିରେ ସୁଖ ଆବେଗ ଛଣ

ବାଇ ଚଢେଇର ନୀଡରେ  କରୁ ଥିବା ଝୁଲଣ ।

ଏକ ପ୍ରାଣ ଏକ ଜୀବନେ  ଏକ ଶ୍ଵାସ ପ୍ରଶ୍ଵାସ 

ଅଟଳ ପର୍ବତ ପରିକା  ଆମ ଥିବ ବିଶ୍ଵାସ ।

ଇର୍ଷାରେ ଜଳିବ କୁମୁଦ  ପ୍ରେମ ଦୂରତା ଗତି

ରାତି ଛାତି ମତି କରତି  ହେବ ଦେଖିଣ ରତି ।

ପ୍ରଭାତୀ କୁସୁମ ବଣରେ  ତୁମେ ଗନ୍ଧ ଚନ୍ଦନ

ତୁମ ମହକରେ ମହକି  ଯାଉ ମନ ଅରଣ୍ୟ ।