ପ୍ରଗତିର ପଥ

ଓଲଟାଅ ନିଜ ପୁରୁଣା ଜୀବନୀ ପୃଷ୍ଠା,

କିଛି ପୁରୁଣା ସ୍ମୃତି

ପାଇବ ନିଶ୍ଚିତ, ଭଲ କାମ କରିଲେ କିଛି, 

କେତେକ ଗୋଡ଼ ଟାଣନ୍ତି ।

ପାଇବ, ମାନବ ଜୀବନ ନୁହଇଁ କେବଳ 

ଭୋଗ ଓ ବିଳାସର

ଦୃଢ଼ ମନୋବଳେ କର୍ମ କରିଲେ, ବିଫଳତା 

ନିଶ୍ଚିତ ହୁଅଇ ଦୂର ।

   

ଜୀବନର ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରାସ୍ତାରେ, ସର୍ବଦା

ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ଆସି ତ ଥାଏ

ଦୃଢ଼ ହୋଇ ଲକ୍ଷ ପଥେ କଲେ ହିଁ ଗତି, 

ସଫଳତା ମିଳି ଥାଏ  ।

ନିରାଶ ସମୟେ, ମୁଁ କେତେ ଲୋକଂକର 

ମଦତ୍ ସାହସ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ପାଇଛି

ମହତ ଚିନ୍ତନ ସତ୍ୟ ଧର୍ମ ନ୍ୟାୟର ପଥରେ

ସାରା ଜୀବନ ମୋର କଟାଇଛି ।

     

କିଛି ସମୟରେ ପାଇଛି ଯେତେ କଷିଲେ ବି 

ଜୀବନ ଗଣିତ ହୁଏନି ସମାଧାନ   

କିଛି କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ମନରେ ଆସିଛି, ପାଇଛି 

ତାହାର ଅନ୍ତିମ ଉତ୍ତର ଶୂନ ।

ଅନୁଭବ କରିଛି, ଜୀବନ ତ ଏକ ଝୁଲନ୍ତା 

ଦୋଳି ସୁଖ ଦୁଃଖକୁ ନେଇ

ସମ୍ପର୍କର ରଜ୍ଜୁରେ ଦୋଳାୟ ମାନ ହୋଇ 

ମାୟାରେ ଯାଇଛି ଛନ୍ଦି ହୋଇ ।

ସମ୍ପର୍କରେ ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲେ, ସ୍ନେହ, କରୁଣାର 

ବଳେ ମଣିଷର ମନୁଷ୍ୟତା ଥାଏ

କର୍ମରେ ହେବ ଉତ୍କର୍ଷତା, ସାଧୁତା ସୁବିଚାର

ଯଦି ଚରିତ୍ରରେ ଥାଏ ।

ଚାଲିଛି ବହୁ ଆଡମ୍ବର କିନ୍ତୁ ଲଘୁ କ୍ରିୟା,

ଘଟିଛି ଅନେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ

ବଢ଼ିଛି ହିଂସା ପ୍ରତିହିଂସା, ହୀନ ମାନସିକତା, 

ନାହିଁ ପ୍ରେମ ଓ ଶାନ୍ତିର ପ୍ରଦର୍ଶନ ।

ପଦ ପଦବୀର ଆକାଂକ୍ଷାରେ ସମ୍ପର୍କରେ 

ଉଠୁଛି ମେଘନାଦର ପାଚେରୀ

ସ୍ୱାର୍ଥପରତାର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ମଣିଷେ

ଅନ୍ୟାୟ ଅନୀତି ରହିଅଛି ପୁରି ।

ପୁଂଜିବାଦୀ ଚେତନାରେ ଏକ ମାତ୍ର ଲକ୍ଷ 

ହୋଇଛି ବିପୁଳ ଅର୍ଥ ଉପାର୍ଜନ

ମଣିଷ ବାହାରକୁ ଦେଖାଏ ହସ ଓ ସୁନ୍ଦରତା,

ଭିତରେ କିନ୍ତୁ କଦର୍ଯ୍ୟ ଆଚରଣ ।

ଅନ୍ୟାୟ ଅନୀତି ବଢ଼ି ଯାଉଅଛି, ମିଛ ଅସତ୍ୟ 

କରୁଛି ଜୟ, ଶାନ୍ତି ହଜିତ ଯାଉଛି

ଆଜି ଯୁଗ ଯେ ବଦଳିଛି, ପ୍ରଗତି ପଥରୁ ମାନବ

ଆଜି ଧ୍ୱଂସ ଅଭିମୁଖୀ ହେଉଛି ।

ବାୟୁ ମାଟି ପାଣି ପବନ ଓ ତେଜ ଆକାଶରେ

କଳଙ୍କ ଲାଗି ଯାଇଛି।

ଦେଖ କେମିତି ଅକାଳ ବିୟୋଗ ମରତ ପୁରରେ

ନିତିଦିନ ଘଟୁଅଛି ।

ମିଛ ବିରୁଦ୍ଧେ ଲଢିବା ସତ୍ୟ ପାଇଁ ଜାଗିବା

ଦୁନିଆଁର ଏହି ଦୁଇ କଥା

ଏହା ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ, ଧର୍ମ ଆଚରଣ କରିଲେ

ସଂସାରୁ ତୁଟିବ ବ୍ୟଥା ।

ଶାନ୍ତି, ଭକ୍ତି ଓ ପ୍ରେମ ପଥରେ ଚାଲିଲେ ଶକତି 

ମିଳଇ, ଶାନ୍ତି ଆସେ ଏ ଶରୀରେ

ଗତି କରୁଥିଲେ ଅଧର୍ମ ପଥରେ, ସୁଖ କି ଆସେ

କଉସ୍ଥୁଭ ମଣି ଧନ ଦରବରେ ।

ଆସନ୍ତୂ ନିଜ ହୃଦୟ ଭିତରେ ଥରେ ଚିନ୍ତା କରିଵା

ଅଧର୍ମର ଶେଷ ପରିଣତି

ପରଖି ନିରେଖି ବଢ଼ାଇବା ମାନବିକତା ରଖି 

ଯିବା ଆମର କୃତି, କୀର୍ତ୍ତି ।