ପ୍ରେରଣା

ପ୍ରେରଣା ଶବ୍ଦଟି ଶୁଭଙ୍କରୀ ଅଟେ

ପ୍ରତି ଜୀବନର କର୍ମ ଚାଳିଶା

ପ୍ରେରଣା ଦାତା ଓ ଗ୍ରହୀତା ଉଭୟେ

ସମାଜ ପାଇଁ ତ ଦେଖାନ୍ତି ଦିଶା |

ପ୍ରେରଣା ଭରଇ ଜୀବନେ ଉତ୍ସାହ

ଝରାଇ ଥାଏ ସେ ଅମୃତ ଝର

ସର୍ବଦା କାରକ ଅଟଇ ପ୍ରେରଣା

କର୍ମ ପାଇଁ ଦିଏ ଉଚିତ ମାର୍ଗ ।

ପ୍ରେରଣା କରଇ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ବିକାଶ

ପ୍ରେରଣା ଅଟଇ ପ୍ରେମ ଅମୃତ

ପ୍ରେରିତ ହେବାର ବ୍ୟକ୍ତି ସଦା ଜାଣେ

ପ୍ରେରଣା ର ଅଛି କେତେ ମହତ୍ତ୍ଵ ।

ପ୍ରେରଣା ରେ ସ୍ଥିତ ବିକାଶ ପ୍ରଗତି

ପ୍ରେରଣା ଜନ୍ମ ରୁ ପ୍ରେରିତ କରେ

ପଡ଼ି ବାର ବାର ଚାଲିବା ପ୍ରେରଣା

ଆମ ପରିବାର ଶିଖାଇ ଥାଏ ।

ପ୍ରେରଣା ଦିଅଇ ମନୋବଳ ପୁଣି

ଭଙ୍ଗା ମନ ପୁଣି ସଜାଡି ହୁଏ

ପ୍ରେରଣା କର୍ମରେ ସୁଧାର ଆଣଇ

ପ୍ରେରିତ ବ୍ୟକ୍ତିଟି ନିଜକୁ ଚିହ୍ନେ ।

ପ୍ରେରଣା ବଢାଏ ଆମର ଦକ୍ଷତା

ପ୍ରେରଣାରେ ଭରା ଶୁଭ ମଙ୍ଗଳ

ପ୍ରେରଣା ଆମକୁ ନିର୍ଭୟ କରଇ

ଲିଭାଇ ଦିଏ ସେ ଭୟର ଛଳ |

କ୍ଲାନ୍ତ ଶ୍ରାନ୍ତ ମନେ ଦୃଢତା ଆଣଇ

ନୂତନ ଭାବନା ଜଗାଇ ଥାଏ

ଏହି ପ୍ରେରଣା ରେ ପଙ୍ଗୁ ଲଙ୍ଘେ ଗିରି

ଜୀବନେ ମହକ ଭରି ଯେ ଯାଏ l

ପ୍ରେରଣାରେ ଦସ୍ୟୁ ବାଲ୍ମୀକ ହୋଇଲେ

ଦେଇଗଲେ କେଡ଼େ ସୁନ୍ଦର ଗ୍ରନ୍ଥ

ଅର୍ଜ୍ଜୁନ ପ୍ରେରିତ ମାଧବ କଥାରେ

ଧର୍ମ ପାଇଁ ପୁନଃ ଧରିଲେ ଅସ୍ତ୍ର ।

ଶାସ୍ତ୍ରରୁ ପୁରାଣ ଏ ଆମ ଜୀବନ

ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସେ ଦଣ୍ଡାୟ ମାନ

ଆଦର୍ଶ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵେ ପ୍ରେରିତ ହୋଇ ଯେ

ପ୍ରତିଭା ମାନଙ୍କ ହୋଇଛି ଜନ୍ମ |

ଘର, ବାଲିଘର, ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ ଖେଳ

ସବୁଠି ପ୍ରେରଣା ଦେଖାଏ ବାଟ

ପ୍ରେରଣା ଅଟଇ ଜୀବନ ଧାରକ

ପ୍ରେରଣା ବିହୁନେ ସବୁ ଯେ କଷ୍ଟ ।

ପ୍ରେରଣା ରେ ପରା ଅସଜଡା ମନେ

ପ୍ରଭୁ ଚେତନାର ଜାଗ୍ରତ ହୁଏ

ସାଗର ର ଉର୍ମି ବେଳା ଭୂମି ଛୁଇଁ

ମୋହ ଭାଙ୍ଗିବାକୁ କହୁ ଯେ ଥାଏ ।

ଛୋଟ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ବି ପ୍ରେରିତ କରଇ

କହିଥାଏ ସିଏ ଶୃଙ୍ଖଳା କଥା

ମହୁ ମାଛି ଜାଣେ ମହୁ ନୁହେଁ ତାର

କର୍ମ କରେ ମନେ ନ ଥାଏ ବ୍ୟଥା ।

ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ଭରି ରହିଅଛି

ପ୍ରେରିତ ହୋଇବା ଆମର କାମ

ପ୍ରେରଣା ଜୀବନେ ଆଲୋକ ବର୍ତ୍ତିକା

ପ୍ରେରଣାରେ ତୁଟେ ଯେତେକ ଭ୍ରମ ।

ପ୍ରେରଣା କେବଳ କରିବା ଜାଣିଛି

ହାରିବା କଥା ତ ଶିଖାଏ ନାହିଁ

ପ୍ରେରଣା ରେ ମନ ହୁଏ ଉତ୍‌ଫୁଲ୍ଲିତ

ସତେଜ ଭାବନା ଭରି ଦିଅଇ ।

ପ୍ରେରଣା ଆମର ଜୀବନ ଅନ୍ଧାରେ

ଆଲୋକର ଶିଖା ଚିର ଉଜ୍ବଳ

ପ୍ରେରଣାର ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ ବୁଝିଲେ

ଜୀବନ ହୋଇବ ସ୍ନିଗ୍ଧ ସଲିଳ ।