ପ୍ରେମ

ତୁମେ ମୋର ପ୍ରିୟତମା

          ମୁଁ ତୁମର ପ୍ରେମିକ,

ଲୁହା ହେଲେ ମୁଁ ତୁମର 

          ତୁମେ ମୋର ଚୁମ୍ବକ l(1)

ମନେ ମନେ ମୁଁ ତୁମକୁ

           ପ୍ରେମ କରି ସାରିଛି ,

ମୋ ମନର ମନ୍ଦିରରେ

           ତୁମ ଫଟୋ ପୂଜୁଛି l(2)

କେବେ ବି ଚିଠି ଦେଇନି

           ଲେଖି ମନ କଥାକୁ ,

ଲେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ

           ଲେଖି ପାରେନି ତାକୁ,(3)

ମୋ ପରି ପ୍ରେମ କିଏ ବି 

          କରିନାହାନ୍ତି କାହାକୁ ,

ଭୋକ ଶୋଷ ଭୁଲିଯାଏ

          ଭାବି ପ୍ରିୟା କଥାକୁ l(4)

ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କେବଳ ପ୍ରେମ

          କରୁଥିଲେ ଗୋପୀଙ୍କୁ ,

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ପ୍ରେମ କରଇ 

          ସବୁ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କୁ l(5)

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ଗୀତ  ଗାଇ 

          ନିତି  ମୁଁ ଖୋଜୁଥାଏ ,

ପ୍ରିୟା ସଙ୍ଗେ କଥା ହେବାକୁ

         ସୁଯୋଗ ଉଣ୍ଡୁ ଥାଏ l(6)

ପିତା, ମାତା, ଭାଇ, ଭଗ୍ନୀ

         ମା ' ଯେପରି ପୁତ୍ରକୁ,

ମୁଁ ସେପରି ସ୍ନେହ କରେ

        ସବୁ ପ୍ରାଣୀ ମାନଙ୍କୁ l(7)

ପ୍ରେମ କରେ ପ୍ରେମିକାକୁ

       ତା ' ଶରୀରରେ ବସି,

ଚୁମ୍ବନ ଦେଇ ତାହାକୁ

       ରକତ ନିଏ ଶୋଷି l (8)

ରୋଗୀ ଠାରୁ ଭୋଗୀ ଯାଏଁ

        ସଭିଙ୍କୁ ସ୍ନେହ କରେ ,

ଗାଇ ଗୋରୁ ଦେଖି ଦେଲେ

         ଅଧିକ ପ୍ରେମ ଝରେ l(9)

ଗାଇ ଗୋରୁଙ୍କ ରକ୍ତ ଶୋଷି

         ତୁମର ଶରୀର ରେ ,

ଛାଡିଦିଏ ଆଣି ତାକୁ

          ଚୁମ୍ବନ  ଜରିଆରେ l (10)

ମ୍ୟାଲେରିଆ ଜ୍ୱର ହୋଇ

          ତୁମେ ଯେ ଭୋଗ କର ,

କେଡେ ପାପ କରି  ନିଜେ 

           ଦେଖଇ ନିରନ୍ତର l(11)

ହେଲେ ମୁଁ କରିବି କଣ

           ତୁମର ପାଇଁ ସିନା ,

ପ୍ରେମ କରି ଧୋକା ଦିଏ

           କାହିଁକି ମୁଁ ଜାଣେନା l (12)

କୃଷ୍ଣ ଯେପରି ଗୋପୀଙ୍କୁ

            ଦେଇଥିଲେ ଯେ କଷ୍ଟ ,

ତାଙ୍କ ବିରହ ଅଶ୍ରୁରେ 

            ହୋଇଲେ ନିଜେ ନଷ୍ଟ l(13)

ପ୍ରେମ କରି ଧୋକା ଦେବା

            ହେଉଛି  ମୋର ପେଶା,

ରୋଗର ବାହକ ମୁହିଁ

            ନାମଟି ମୋର ମଶା l(14)