ଫୁଲକଢ଼ିର ସ୍ବପ୍ନ

ଫୁଲକଢି ଭାବିଥିଲା

ଦିନେ ସିଏ ଫୁଟିବ

ସପନ ବି ଦେଖିଥିଲା

ଫୁଲ ହୋଇ ବାସିବ l

ଦୁନିଆକୁ ଆସିବ ସେ

କେତେ ରଙ୍ଗ ଆଣିବ

ପ୍ରଜାପତି ସଙ୍ଗେ କେତେ

ମଉଜ ସେ କରିବ l

ନୂଆ ନୂଆ ଫୁଲ ସହ

ମନ କଥା ବାଣ୍ଟିବ

ଖିଲି ଖିଲି ହସରେ ତା

ସବୁ ମନ ଜିଣିବ l

ମନେ ତାର କେତେ ଆଶା

ଆଉ କେତେ ସପନ

କେବେ ସତ ହେବ ଦିନେ

ବ୍ୟଗ୍ର ହୁଏ ତା ମନ l

କିଏ ଜାଣେ କିଏ ସିଏ

ମୁଖା ପିନ୍ଧି ଆସଇ

ଅଵିଵେକୀ ହୋଇଣ ସେ

ବେଗେ ଦେଲା ଛିଣ୍ଡାଇ l

ହାତେ ତାର ମୋଡ଼ି ଦେଇ

ପାଦେ ଦେଲା ଚକଟି

ଫୁଲକଢ଼ି ମରିଗଲା

ସରିଲା ତାର କଥାଟି l

ଫୁଟିବା ଆଗରୁ ସିଏ

ଭସ୍ମ ହୋଇଗଲା

ପାପୀ କେଡ଼େ ନିଦାରୁଣ

ଜୀବନ ସେ ନେଲା l

ଦୁନିଆରେ ଯଦି ସବୁ

କଢି ମରିଯିବେ

କେମନ୍ତ ଏ କଥା କୁହ

ଭାବିବ ନିଶ୍ଚୟେ?

ଦିନେ ଏ ସବୁଜ ଧରା

ଧ୍ବଂସ ହୋଇଯିବ

ନରକ ହୋଇବ ଜାଣ

କିଛି ନ ରହିବ l