ପହିଲି ଶ୍ରାବଣ

ପହିଲି ଶ୍ରାବଣର ପହିଲି ବର୍ଷାରେ

ଭିଜିବୁନି ପ୍ରିୟା ମୋର ।

ମନେ ଡର ମୋର ସେଇ ବର୍ଷା

କାଳେ ଧୋଇଦେବ କି ପ୍ରେମ ମୋର ।

ଅକାଳେ ସକାଳେ ଭସା ବାଦଲଟା

ଯେମିତି ପଛରେ ପଡିଛି ତୁମର ।

ମେଘ ଖଣ୍ଡ ନେଇ ଘୁରି ବୁଲୁଅଛି

ଦେଖିଲେ ସତେ ସହ୍ୟ ହେଉନାହିଁ ମୋର ।

କହିଦେଲି ପ୍ରିୟା ପଦାକୁ ଯାଅନାହିଁ

ଅବୁଝା କାହିଁ ତୁମେ ଏତେ ।

ଦୁଷ୍ଟ ଶ୍ରାବଣଟା ଅନେଇ ବସିଛି

ଭିଜେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି କେତେ ।

ଆକାଶରୁ ଥାଇ ସବୁ ସେ ଦେଖୁଛି

ନଜର ରଖିଛି ପ୍ରିୟା ତୁମକୁ ।

ବରଷାର ତଳେତଳେ ଆକୃଷ୍ଟ କରୁଛି

ଫସେଇବା ପାଇଁ ପ୍ରେମରେ ତୁମକୁ ।

ମିଥ୍ୟା ତାର ପ୍ରେମ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରଲୋଭନ

କରିଛି କେତେ ଯେ କାହାକୁ ।

ତୁମେ ପ୍ରିୟା ଯଦି ରଖ ମୋଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ

ଆଉ ନଯିବ ଶ୍ରାବଣ ପାଖକୁ ।

ବରଷକେ ଥରେ ଶ୍ରାବଣ ଆସେ

ଚାଲିଯାଏ ତା ଇଚ୍ଛାରେ ।

ପ୍ରେମିକାକୁ ତାର କନ୍ଦେଇ ଦେଇକି

ପ୍ରେମକୁ ଛାଡ଼ିକି ଅଧାରେ ।