ମୋ ପିଲାଦିନ

ମୋ ପିଲାଦିନକୁ ପୁନର୍ବାର ।।

ବରଷା ହେଲେ ଆମ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ

ଛୋଟିଆ ଅସମ୍ଭବ ଲାଗୁଥିଲା ।

କାଗଜର ଡଙ୍ଗାକୁ ବୋଇତ ପରି

ମୋ ହାତୁ ମେଲାଣି କେତେ ନେଉଥିଲା ।।

ସେଇ ଗାଁ ମୁଣ୍ଡ ଆମ୍ବତୋଟାରେ

ଉଦୁଉଦିଆ ଖରା ବେଳରେ ।

ମୋ ସାଙ୍ଗସାଥି ମେଳି ହୋଇ

କି ଆମ୍ବ ଚୋରି ହୁଏ ସତରେ ।।

ଗହୀର ମଝିରେ ନୂଆ ପୋଖରୀଟା

ଯେମିତି ଆମ ପାଇଁ ଖୋଳା ହୋଇଥିଲା ।

ବରଗଛ ଡାଳୁ ପୋଖରୀ ପାଣିକୁ

କି ପ୍ରକାରେ ଡିଆଁ ହେଉଥିଲା ।।

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡରେ ସେ ଦଣ୍ଡ ନାଚ

ଦୋଳଯାତ ବି ଥିଲା ତାଠୁ ବଳିକି I

ଗମହାଁ ଡିଆଁ ଠାରୁ ଅଗିଜଳା ଯାଏଁ

ଯାନିଯାତ ଭେଲି ଭେଳିକି II

ଫେରିକି ପାଇବା ସେ ପିଲାଦିନ

ଯାହା ଚାଲିଗଲା ପଛକୁ I

ସପନ ପରି ଲାଗେ ଗାଁର ବାସନା

ଅସମ୍ଭବ ହୁଏ ସେତ ଆଜିକୁ II