ପହିଲି ବର୍ଷା

ପ୍ରବହେ ମୌସୁମୀ ସଧୀରେ ସରମି

ମୁହଁରେ ଢାଙ୍କି ବାଦଲ

ଭିଜାଏ ମାଟିକୁ ପହିଲି ବରଷା

ଲାଜେ ହୋଇ ଜଡସଡ ।

ବାସେ ଭୁରୁଭୁରୁ ମାଟିର ସୁଗନ୍ଧ 

ପ୍ରାଣ ହୁଏ ସୁଶୀତଳ 

ମତୁଆଲା କରେ ନୀଳ ସମ୍ମୋହନ 

ଜୀବନ ସ୍ବପ୍ନ ବିଭୋର ।

କଅଁଳେ କୋମଳ ଶ୍ଯାମ ଦୁର୍ବାଦଳ 

ଭରପୂର ସବୁଜିମା

ଜାଗି ଉଠେ ପ୍ରାଣେ ପୁଲକ ଉତ୍ସାହ 

ସୃଜନର ସଙ୍କଳ୍ପନା ।

ହରଷ ଉଲ୍ଲାସେ ନାଚି ଉଠେ ମନ

ପହିଲି ବର୍ଷା ପରଶେ

ଶୋଭେ ସପ୍ତରଙ୍ଗ ପୁଚ୍ଛ ଚନ୍ଦ୍ରିକାରେ

ବନରେ ମୟୂର ନାଚେ ।

ପହିଲି ବରଷା ଛନ୍ଦ ଅବପାତ

ରସଝର ସୁମଧୁର

ଉତ୍ସବ ମୁଖର ରଜ ପାରବଣେ

ମନ ହୁଏ ମସଗୁଲ ।

ଖାଇ ପୋଡପିଠା ପାଳନ୍ତି ଆନନ୍ଦେ

ରଜପର୍ବ ଅବସର

ପହିଲି ବରଷା ସ୍ପର୍ଶ ସୁଧାବୋଳା

ସୁମଙ୍ଗଳ ଶୁଭଙ୍କର ।