ଫିକା ଯୌବନରେ

ମୋ ମନର ରଙ୍ଗ 

ଆଜି ଫିକା

ଫିକା ପଡିଯାଏ ମୁହଁ ।

ଅନେକ ଦିନ ତଳୁ

ନିଆଁରେ ବସିଥିବା 

ଲୁହା କଡ଼େଇଟା

ତାତି ଆଜି

ଲାଲ ଟହ ଟହ ।

ଫିକା ଆଜି 

କୋଣାର୍କର କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ

ଫିକା ଲାଗେ 

ବାରଶହ ବଢେଇର 

କର୍ମ କୁଶଳତା ।

ଭଗ୍ନାବଶେଷ ଖଣ୍ଡଗିରି

ଫିକା ଶିଳ୍ପୀ କାରିଗରୀ

ମୃତ ସାକ୍ଷୀଟିଏ ପରି ।

ଫିକା ଆଜି ତୁମ

ସେ ବାଡି ଅଗଣା

ଗୋଲାପ ଗଛଟା

ଆଜି ଫିକା

ସମାଜର କୀଟପତଙ୍ଗରେ ।

ଫିକା ଆଜି ମୁଁ

ସମସ୍ତେ ଆଜି 

ମୋର ମୃତ୍ୟୁ ଅପେକ୍ଷାରେ

ଫିକା ଶରୀରରେ ।

ସୁନ୍ଦର କଳି ଆଜି ଫିକା

ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଆଜି ଫିକା

ଅନ୍ୟର ବଗିଚା ଭିତରେ ।

ରକ୍ତିମ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆଜି ଫିକା

ସେ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ରୌଦ୍ରତାପରେ

ମୋରି ଫିକା ଯୌବନରେ ।