ଫେରେଇ ନେରେ ମୋତେ

ସବୁ ହରେଇ ସାରିଛି କିଛି ନାହିଁ ମୋର

ଯାହା ତୁମେ ଦେଇଥୁଲ ସବୁ ଏବେ ତୋର ।

ଦେଲ ଯାହା ନେଲ ତାହା ରଖୁନାହଁ କିଛି

ତଥାପି କହେ ଦୁନିଆଁ ଫଳ ଦିଅ ବାଛି ବାଛି ॥

ପାଇନାହିଁ ବୋଲି ଜମା ମୋର ମନ ଦୁଃଖ ନାହିଁ

ମଣିଷ ଜନମ ଦେଲ ଯଥେଷ୍ଠ ମୋ ପାଇଁ ||

ହସିବାକୁ ଛାଡିଦେଲ ତୁମେ ଏଇ ଦୁନିଆଁକୁ

କାନ୍ଦିବା ସାର ହୋଇଛି ଆଦର ମୁଁ କରିଛି ଲୁହକୁ ॥

ଅମୃତ ମଣିଷ କରି ଛାଡିଦେଲ ଏ ଧରାଧାମକୁ

ନିତି ପିଏ ବିଷ ଏଠି ପାଶୋରିଛି ତୁମରି ନାମକୁ ॥

କେମିତି ଜୀବନ ଦେଲୁ କହିଦେ ତୁ ଥରେ

ଫେରେଇ ନେ ରେ ମୋତେ ଜୀବନ ସେ ପାରେ ।