ଫୌଜୀ ସାହେବ

କହିବା ପାଇଁ କି ଭାଷା ପାଉ ନାହିଁ

ତୁମ ପାଇଁ ଅଧେ ପଦେ ।

ଲେଖିବା ପାଇଁ ବା କୋଉଠୁ ପାଇବି

 ଦିନ ରାତି ବସି ଭାବେ ।

ଭଗବାନ ଙ୍କର ଦ୍ଵିତୀୟ ରୂପ ଯେ

 ବାପା ମା ବୋଲି ଜାଣେ ।

ତୁମେ ପରା ନିଜେ ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନ

 ଏକଥା ଜଗତ ଜାଣେ ।

ଖରା ବରଷା ରା କଷଣ ସହୁଛ

ଗୋଳା ବାରୂଦ ର ଶବ୍ଦ ରେ ।

ବରଫ ପାହାଡ ଲଙ୍ଘି ଚାଲିଯାଅ

ଆମକୁ ଶୁଆଇ ଶାନ୍ତିରେ ।

ଘର ପରିବାର ଚିନ୍ତା ଦୂରେ ଥାଉ

ଦେଶ ଆଗ ତୁମ ପାଇଁ ।

ତୁମେ ଜଗତ ର ଜିଅନ୍ତା ଠାକୁର

ମନ୍ଦିର ର ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ।

ରକତ ର ସିନା ଧାରା ବୋହୁଥିବ

ବନ୍ଧୁକ ହାତରେ ଥାଏ ।

ଶତ୍ରୁ କୁ ହରାଇ ଦେଶ କୁ ବଞ୍ଚାଓ

  

ନିଶ୍ୱାସ ର ଶେଷ ଯାଏଁ