ବିରହୀ ରାଧିକା

କେକୀ ନୃତ୍ୟ କରଇ ମିଳିନ୍ଦ ଯେ ବୁଲଇ

କାହିଁ ଗଲେ ଶ୍ୟାମ ମୋର ମନ ମୋର ଚୋରାଇ

ସରୋବରେ ନଳିନୀ ଯେ ଦେଖି ଥଟ୍ଟା କରଇ

ନଟ ନଗର ସେ କାହ୍ନୁ ଦେଲା ତତେ ଭଣ୍ଡାଇ ।

ଯଶୋଦା ନନ୍ଦନ ସେ ତ ରାସ ଦେଲା ରଚାଇ

ମନ ହରି ମନୋହର କାହିଁ ଗଲା ଦୁରେଇ

ବିରହୀ ଲଳନା ରାଧା ବସେ ଆଜି ଉଦାସେ

ମଉଳା କୁସୁମ ସମ କାହିଁ ଆଜି ସେ ଦିଶେ ।

କାଞ୍ଚନ ସମାନ ମୁହଁ ଝାଉଁଳି ଯାଇଛି ଆଜି

କାହିଁ ସେ ମୋହନ ଦୁଃଖ ଦେଲା ଯେ ବଇରୀ ସାଜି

ଶଶୀ ପରି ମୁହଁ ଗୋଟି ଦିଶେ ଆଜି ମଳିନ

କାହିଁ ଗଲେ ଏକା କରି ମୋର କଳା ବଦନ ।

ତଟିନୀ ଯାଇଛି ଶୁଖି ସମୀର ବହଇ ଧୀରେ

ଦିଶେ ନାହିଁ ଆଜି ହସ କେଶବ ରଙ୍ଗ ଅଧରେ

ଫେରିଆସ ହେ ମାଧବ ରାଧିକା ରହିଛି ଚାହିଁ

ରୋଦନ କରେ ସେ ବାଳା ଶ୍ୟାମ ମୋର ଗଲେ କାହିଁ ।