ପେଟର ଭୋକ

ପେଟର ଭୋକ କୁ କେମିତି ରୋକିବି

କାହିଁ ସେ ସାମର୍ଥ୍ୟ ମୋର

ଦୁଇଦିନ ହେଲା ଉପାସେ ସଢ଼ୁଛି

ଜୀବନଟା ନାରଖାର ।

ସୃଷ୍ଟିର ବିଧାତା କଲେ ଅବିଚାର

ବିକଳାଙ୍ଗ ଜନ୍ମ ଦେଇ

ଦେଖିପାରେ ନାହିଁ ସୁନ୍ଦର ଜଗତ

ଆଖି ଦୁଇ ମୋର ନାହିଁ ।

ଅଲୋଡ଼ା ସାଜିଲି ପରିବାର ପାଇଁ

ହୋଇଲି ଅନାଥ ମୁହିଁ

ସେଦିନୁ ନିଜର ବଞ୍ଚିବାର ରାହା

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୀତ ଗାଇ ।

ଏଠାରେ ସେଠାରେ ରେଲଗାଡି ପରେ

ଗାଇଦେଇ ଦୁଇପଦ

ଯିଏ ଯାହା ଦାତା ଖୁସି ମନେ ଦିଏ

ଯୋଗାଡି ନିଏ ମୋ ଖାଦ୍ୟ ।

କେବେ ରାଜରାସ୍ତା କେବେ ପାନ୍ଥଶାଳା

ରେଳ ରହଣିର ସ୍ଥାନ

ମୋର ଆଶ୍ରା ସାଜେ କେବେ ଗଛମୂଳ

ଦୋକାନ ବାରଣ୍ଡାମାନ ।

ଦୁଇ ଦିନ ହେଲା ଜ୍ବରରେ ଥରୁଛି

ଉଠିବାକୁ ନାହିଁ ବଳ

ପେଟରେ ଭୋକର ଜ୍ୱାଳା ଜାଳୁଅଛି

ବିକଳରେ ପିଏ ଜଳ ।

ଜଳ କି ପାରିବ ଭୋକର ଜ୍ୱାଳାକୁ

ଉଦରରୁ ଦୂର କରି

ଧିକ ଏ ଜୀବନ କେତେ ଏ କଷଣ

ସାଜିଅଛି ମୋର ବୈରୀ ।

ଅମୂଲ୍ୟ ଜୀବନ ତୁଚ୍ଛ ପରି ଲାଗେ

କାହାକୁ କହିବି ଦୁଃଖ

କାହାର କା ' ପାଇଁ ନାହିଁ ଏଠି ବେଳ

ଫାଟିଯାଉଅଛି ବକ୍ଷ ।

ଗୁରୁ ଦାୟିତ୍ୱର ଗମ୍ଭୀର ଭାଷଣ

ସମାଜରେ ଲୋକପ୍ରିୟ

ବାସ୍ତବତା କିଏ ପରଖୁଛି କୁହ

ସାଜିଅଛି ଅସହାୟ ।

ଯୋଜନା ଭିତରେ ଜୁଝୁଛି ମୁଁ ନିତି

ପେଟ ଭୋକ ଅସମ୍ଭାଳ

ଏତିକି ସଦୟା କର ହେ ଠାକୁର

ଭରିଦିଅ ମୋର ଥାଳ ।