ଓଠତଳ ହସ

ପ୍ରିୟା ଓଠତଳ   ମୋନାଲିସା ହସ

     ମନେ ରହିଯାଏ ଲାଖି

ଭୁଲିପାରେ ନାହିଁ   ପ୍ରେମିକ ପ୍ରବର

     ସପନେ ଭରଇ ଆଖି ।

ଖୋଜଇ ନିଜକୁ   ପ୍ରିୟାର ଆଖିରେ

     କାୟା ପଛେ ହୋଇ ଛାୟା

ହଜାଏ ନିଜକୁ   ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ

      ବାସେ ମହମହ ମାୟା ।

ଦୁଇ ଦେହ ଭିନ୍ନ  ମିଶି ହୋଇଯାଏ

     ଏକମନ ଏକ ପ୍ରାଣ

ଓଠତଳ ହସ    କିଣି ନିଏ ମନ

     ବାନ୍ଧଇ ଦୃଢ଼ ବନ୍ଧନ ।

ଓଠତଳ ହସ   କୁହୁକ ବଳରେ

      ପର ଆପଣାର ହୁଏ

ଜାଳିଦିଏ କେବେ   ହୃଦୟ ମନକୁ

     କୀଟ ପ୍ରାଣ ଝାସିଦିଏ ।

ମୋହିନୀ କନ୍ୟାର  ଓଠତଳ ହସେ

      ରହସ୍ୟ ଲୁଚିକି ଥାଏ

ଆସ୍ୱାଦେ ଦେବତା  ଅମୃତ ପ୍ରେମକୁ

      ଭ୍ରମିତ ଅସୁର ହୁଏ ।