ଓଡ଼ିଶା ପୀଠ

ଶୁଣିଛକି କେହି ଝରୁଥିବ ଯହିଁ

      ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଚିହ୍ନ ,

ଜାତି ଭାଇ ପାଇଁ ଜୀବନକୁ ଦେଇ

       ଧରମା ପରି'କେ ନେଇଛି ଜନ୍ମ ।

ଦେଖିଛକି କେହି ଆନ ଜାଗା କାହିଁ

       ଠାକୁର ଓହ୍ଲେଇ ଆସନ୍ତି ରଥେ ,

ଭକତଙ୍କ ପାଇଁ ଦରଶନ ଦେଇ

      ଜାତି ଭେଦଭାବ ଘୁଞ୍ଚାଇ ପଥେ ।

ବୁଝିଛକି କେହି ଗୁଣରେ ମୋହଇ

      ଦେଶ ବିଦେଶରେ ନାମ କରଇ ,

ତାରକସୀ ଶିଳ୍ପ ଉତ୍ପାଦନ ଅଳ୍ପ

        ତଥାପି ଆଦୃତ ବିଶ୍ୱରେ ଭାଇ ।

ସମ୍ବଲପୁର'ର ଅନୁପମ ରୂପ

      ବସ୍ତ୍ରଶିଳ୍ପ ଯୋଗୁଁ ପ୍ରସିଦ୍ଧି କେତେ ,

ବିଶ୍ୱେ ଉଦ୍ଭାସିତ ରାଜ୍ୟ ନାମ ଖ୍ୟାତ

      ଶିରେ ଘେନିବାକୁ ପଣତ ହାତେ ।

ମହୋଦଧି ଧୌତ ଧାମ ସେ ଅମୃତ

      ଦାରୁ ବ୍ରହ୍ମ ରୂପେ ପୂଜେ ଜଗତ ,

ପୁଣ୍ୟ ଭୂମି ଆମ ଦେବ ଭୂମି ଆମ

       ସୁନ୍ଦରତା ପାଇଁ ନିଜେ ଗର୍ବିତ ।

ସ୍ମରଣିକାର ଏ ପ୍ରତି ଅଧ୍ୟାୟରେ 

        ଅଚିରେ ଅମ୍ଳାନ ସମୃଦ୍ଧ ପାଠ ,

ଅତୀତ ଗୌରବ ଉତ୍କଳ ସୌରଭ

      ଦୀପ୍ତ ଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଶା ପୀଠ ।