ନିମିତ୍ତ ମାତର

ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ ଜଗତର ନାଥ

     ତୁମ ଚରଣେ ନେଇଛି ଶରଣ

ଅଗତିର ଗତି ଆହେ ଜଗତପତି

     ତୁମ୍ଭେତ ସବୁରି ତାରଣ ।

ସମସ୍ତ କରମ କରତା ହେ ପ୍ରଭୁ

     ଆମ୍ଭେତ ନିମିତ୍ତ ମାତର

ତୁମ୍ଭର ଏବାଣୀ ଯିଏ ହୃଦେ ଧରେ

     ହୋଇ ଯାଏ ତାର ତାରଣ।

କରମ କରିଣ କାରଣ ନହୋଇ

    ତୁମକୁ ଯେ କରେ ସମର୍ପଣ

ଏ ସଵ ମାୟାରୁ ତାକୁ ତାରି ଦିଅ

     ଜନ୍ମ ମୃତ୍ୟୁରୁକର ତାରଣ ।

ସବୁରି ହୃଦୟେ ଵସି ଯଦି ପ୍ରଭୁ

     ସଦ୍ ଵୁଦ୍ଧି ଦିଅନ୍ତ ଜଗାଇ

ମହାମନ୍ତ୍ର ଜପି ଏ ମାୟା ସଂସାରୁ

      ସଭିଏଁ ଯାଆନ୍ତେ ତରି ।

ତୁମ୍ଭେ ମାୟାଧର ମାୟା ଲଗାଇଛ

      ଆମେ ଅଞ୍ଜାନିନ ପାରୁ ଵୁଝି

ଅଳିକ ସ'ସାରେ ଘାଣ୍ଟି ହେଉଅଛୁ

      ତୁମେ ତଞ୍ଜାନର ମଞ୍ଜି ।

ତୁମରି ପାଦକୁ ଆଶ୍ରା କରେ ଯିଏ

     ଅଳିକ ସଂସାରୁ ଯାଏ ତରି

ତୁମେ ଦୟାକଲେ ମୁକ ଲଙ୍ଘେ ଗିରି

     ତୁମେ ଭକତଙ୍କର ଅଟ ଶିରି।