STORYMIRROR

Pratima Satpathy

Abstract

4  

Pratima Satpathy

Abstract

ନୀଳକଇଁର ଦୁଃଖ

ନୀଳକଇଁର ଦୁଃଖ

1 min
260


କହ ନୀଳ କଇଁ , କାହିଁପାଇଁ ତୁହି

   ନୟନୁ ଝରାଉ ଲୁହ 

ଅମାବାସ୍ୟା ଯୋଗୁ ଆକାଶରେ ଆଜି

   ନାହାନ୍ତି ତୋ ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟ ।


ଆତୁର ନୟନେ ଅନାଇଁ ଅଛୁତୁ

   ଦେଖିବୁ ବୋଲି ତାହାଙ୍କୁ

ଦେଖି ତାଙ୍କ ମୁଖ ମନ ଆନନ୍ଦରେ

    ଖୋଲି ଦେବୁ ପାଖୁଡ଼ାକୁ ।


ହୃଦୟ ବେଦନା କହିବୁ ଲୋ ଖୋଲି

   ସାନ୍ତ୍ଵନା ପାଇବା ପାଇଁ

ମଧୁ ବୋଳା କଥା ପ୍ରିୟ ଠାରୁ ଶୁଣି

   ଦୁଃଖ ଯିବ ତୋ ଦୁରେଇ ।


ମନର ମଣିଷ ବୁଝେ ମନ କଥା

   ଆଉ କେ ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ

ବନ ପୋଡ଼ିଗଲେ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି

   ମନ ନ ଦେଖନ୍ତି କେହ

ି ।


ପବିତ୍ର, ଶାଶ୍ଵତ, ପ୍ରେମ ଯେ ଅମର

   ସବୁଦିନେ ରହେ ମନେ

ମନ ଗହନର ହୃଦୟ କାନନେ

  ଲୁଚି ରହେ ସେ ଗୋପନେ ।


ଦେହରୁ ଜୀବନ ହୋଇଗଲେ ଭିନ୍ନ

    କିଏ ସେ ପାରିବ ସହି

ଅଧୁରା ସପନ ନ ହେଲେ ପୁରଣ

   ଶୁଖି ଯିବ ଇଚ୍ଛା ନଈ ।


କାନ୍ଦେନା ଲୋ ତୁହି ଲୋତକ ଗଡାଇ

   କରିଥା ଲୋ ତୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷା

ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟ ତୋର ଆସିବେ ଲୋ

   ପାଶେ ରହ ତୁ ଚବିଶି ଘଣ୍ଟା ।


ତୋର ଲୁହ ପୋଛି, ଆଦରେ ଆଉଁସି

   ହସି କହିବେ ଲୋ କଥା

ତୋଠାରୁ ବିଦାୟ ନେଉଛି ଲୋ ମୁହିଁ

   ଅପେକ୍ଷା କରି ରହିଥା ।


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Abstract