ନାରଖାର ପୂର୍ବରୁ ହୁଅ ହୁସିଆର

ଶହ ଶହ ମୋର ଗାଁ, ଭାଇଚାରା ଭାବ ହୋଇଛି ଭର୍ତ୍ତି 

ମୋର ଭାରତ ଭିତରେ

ସରଗ ନୁହେଁ ତାର ସମ, ଏକାଠି ରହୁଛୁ ଆମେ ସର୍ବ 

ଜାତି ଧର୍ମର ମଣିଷ ଗୋଟିଏ ନିଡରେ ।

ମାନବ ଜୀବନ ଶ୍ରେଷ୍ଠ, ମାନବ ସେବା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଧର୍ମ,

ଆମେ ଗାଉ ସବୁ ମଣିଷ ରୁହନ୍ତୁ ସୁଖରେ

ତୁମେ ଓ ମୁଁ ର ଅବସ୍ଥାନ ନୁହେଁ ଭିନ୍ନ, ଦର୍ଶନ ଆମର

ଦୁଇଗୋଟି ପକ୍ଷୀ ନିଡ ଗୋଟିଏ ଡାଳରେ ।

ଗାଁ ସବୁ ମୋର ମୁଖରିତ ହୁଏ, ବାର ମାସେ ତେର 

ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀ ପାଳନରେ 

ସ୍ନେହ ପ୍ରେମର ସମ୍ପର୍କ ଛିଡା ହୋଇଛି, ଭେଦ ଭାବ 

ରଜ୍ଜୁକୁ ଛିନ୍ନ କରିରେ ।

ମତାନ୍ତର ଅଛି କିନ୍ତୁ ମନାନ୍ତର ନାହିଁ, ବିପଦେ ସର୍ବେ

ଗୋଟେ ଛାତ ତଳେ ହୁଅନ୍ତି ଛିଡା

ରଜ, ଦୋଳ, ଦଶହରା ପର୍ବରେ ସମସ୍ତେ ମମତା

ବନ୍ଧନେ ଏକ ଭାବେ ହୋଇଛୁ ଗଢା  ।

ଚେଷ୍ଟା ଚାଲିଛି, କିଛି ନ୍ୟସ୍ତ ସ୍ୱାର୍ଥ ଗୋଷ୍ଠୀ ପଣସ ଖାଇ

ଅଠା ନେସାରେ ହୋଇଛନ୍ତି ଅଭ୍ୟସ୍ତ

କାଉ ପରି ଦୋଷ ସାରା ଅନ୍ୟ ମୁଣ୍ଡେ ବୋଳି ଦେଇ 

ସୁବଚନ ପରଷି ଠକିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ।

କଳି ମଞ୍ଜି ଆଣି ନିତି ଦିନ ପୋତି ସର୍ବଦା ଚେଷ୍ଟିତ ସେହି

ନ୍ୟସ୍ତ ସ୍ୱାର୍ଥ ଗୋଷ୍ଠୀ ମନାନ୍ତର ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ

ପାପର ଗଦାରେ ଠିଆ ହୋଇ କହୁଛି ପୁଣ୍ୟ ପଥ ଥାଅ ଧରି, 

ମନେ ଭାବେ କେହି ଜାଣିବେ କାହିଁ ପାଇଁ ।

ସମୟ ଆସିଛି ନିଜକୁ ପଚାରିବାକୁ, ଆତ୍ମ ବିଶ୍ଳେଷଣ ଓ 

ଆତ୍ମ ସମୀକ୍ଷଣ କରି

ପାଇବା ଉତ୍ତର, ଦୋଷ ଅବା ଦେବା କାହାକୁ ଭଲା, ମିଛ

ଜାଲେ ଫସିଛେ କୃତ କର୍ମ ଆମ ସବୁରି ।

  

ମିଠା ନରମ କଥା ଡ୍ରାମାବାଜୀରେ ଭଳି ଆପଣା ହାତେ 

ଜିଭ ଛେଦନ କରିଲୁ

ଜାଣି ଶୁଣି ବିରାଡ଼ି ବୈଷ୍ଣବ ଭାଷା କୁହା ଠିକାଦାରକୁ 

ଶାସନରେ ବସାଇଲୁ ।

ବୀଜ ଫୁଟିଲେ ଅଙ୍କୁରିତ ହୋଇ ପତର ଖୋଲେ,

ସବୁ ତ ହୋଇଯିବ ନାରଖାର

ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ ଠକି ଚାଲେ ବାରମ୍ବାର, ସବୁ ନାରଖାର 

ପୂର୍ବରୁ ଏବେ ହୁଅ ହୁସିଆର ।