ମୁଁ ମଲାପରେ

ମୁଁ ମଲାପାରେ

ମୁଁ ମଲାପାରେ 
ମୋ ସହ
ଦିନେ 
ଏମିତି ଅବସ୍ତା ହବ 
ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଉଭେଇ ଜୀବ 
ଦର୍ପଣରୁ ଦିନେ 
ଆଉ ଫେରିବେନି ବୋଲି good bye କହି

ଟାଇଁ ଟାଇଁ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଆଲୋକରେ
ଦିନ ବାରଟାରେ 
ନିଜ ଛାଇ ବି ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେବନି
ପୂର୍ବାହ୍ନ କି ଅପରାହ୍ନରେ ଆଉ

ଘଟ ଛୁଟିବାର କ୍ଷଣିକ ପୂର୍ବରୁ
ନିଃଶ୍ୱାସ ବି ହେବ ରୁଦ୍ଧ
ପରିଚୟ ଲିଭିଯିବ 
ମାୟା ଜଞ୍ଜାଳର ଦୁନିଆ ବୁକୁରୁ

ଜିଇଁବାର ଉତ୍କଣ୍ଠା ସବୁ 
ଆତ୍ମାରେ ସାହାସ ବାନ୍ଧୁଥିବ 
ପୁଣି ଥରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦୁନିଆରେ
ହେଲେ ପାରୁନଥିବ 
ଉଦାସ ହେଉଥିବା ମନ ବାରମ୍ବାର ବିଫଳରେ

ମୁଁ ମଲାପରେ 
ଧରାରୁ ବିଦାୟର କ୍ଷଣିକ ପରେ
ପଡ଼ିଯିବ ଚାରିଆଡ଼େ ଚହଳ
ଆଖପାଖ ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ହୋଇଯିବେ ଗହଳ
ସୁବିବ କୋଳାହଳ