ମୁଁ ମଲାପରେ

ମୁଁ ମଲାପରେ 

ମୁଁ ମଲାପରେ 
ମୋ ସହ
ଦିନେ ଏମିତି ଅବସ୍ତା ହବ 
ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଉଭେଇ ଜୀବ 
ଦର୍ପଣରୁ ଦିନେ 
ଆଉ ଫେରିବେନି ବୋଲି good bye କହି

ଟାଇଁ ଟାଇଁ ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଆଲୋକରେ
ଦିନ ବାରଟାରେ 
ନିଜ ଛାଇ ବି ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେବନି
ପୂର୍ବାହ୍ନ କି ଅପରାହ୍ନରେ ଆଉ

ଘଟ ଛୁଟିବାର କ୍ଷଣିକ ପୂର୍ବରୁ
ନିଃଶ୍ୱାସ ବି ହେବ ରୁଦ୍ଧ
ପରିଚୟ ଲିଭିଯିବ 
ମାୟା ଜଞ୍ଜାଳର ଦୁନିଆ ବୁକୁରୁ

ଜିଇଁବାର ଉତ୍କଣ୍ଠା ସବୁ 
ଆତ୍ମାରେ ସାହାସ ବାନ୍ଧୁଥିବ 
ପୁଣି ଥରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦୁନିଆରେ
ହେଲେ ପାରୁନଥିବ 
ଉଦାସ ହେଉଥିବ ମନ ବାରମ୍ବାର ବିଫଳରେ

ମୁଁ ମଲାପରେ 
ଧରାରୁ ବିଦାୟର କ୍ଷଣିକ ପରେ
ପଡ଼ିଯିବ ଚାରିଆଡ଼େ ଚହଳ
ଆଖପାଖ ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ହୋଇଯିବେ ଗହଳ
ସୁବିବ କୋଳାହଳ

କୋଳେଇ ସଜାହେବ                     
ଖଇ କଉଡ଼ି ବିଁଛାହେବ
ରାମନାମ ସତ୍ୟ ହେ ହରିନାମ ସତ୍ୟ ହେ 
ପାଞ୍ଚ ତୁଣ୍ଡରୁ ଶୁଭୁଥିବ


ଶେଷ ଠିକଣା ଶ୍ମଶାନରେ
ଚିତାରେ ଶରୀରର ସମର୍ପଣରେ
ଠିକଣା ବି ହଜିଯିବ ପରିବାର ର ସମ୍ପର୍କ ଭିତରୁ
ହାଡ଼ ମାଂସ ସବୁ ପାଉଁଶ ହୋଇ 
ମାଟିକୁ ଆଦରି ନେବେ 

ଆତ୍ମା ମୋର ଶୁନ୍ୟ ରେ ଘୁରିବୁଲି 
ବଞ୍ଚିବାର ରାହା ଖୋଜୁଥବ 
ଆଉ ଲୋକେ କହିଥିବେ ଭୂତ....
ମୋ ଅନ୍ତର 
ମତେ ବାରମ୍ବାର ନିନ୍ଦା କରୁଥିବ
ମୋ କଲା କର୍ମମାନ ଯୋଗୁଁ 
ଆଉ ଲୋକେ କହୁଥିବେ 
ବେକାର ଲୋକଟା ଥିଲା 
ମରିଗଲା ଭଲହେଲା.......