ମୁଁ କଣ ଏତେ ଖରାପ

ଏମିତି କୋଉ ବେଦ ,ଉପନିଷଦ ଅଶୁଦ୍ଧ ହେଇଗଲା 

ମୁଁ ଟିକେ ମୋ ସ୍ଥାନରୁ ଉଠିଯାଇ 

ନିଜକୁ ସଜାଡ଼ି ନେଲି

' ମୁଁ ଅଛି ' ଏଇ ଦିଟା ଶବ୍ଦ

ଟିକେ ଗଳା ଝାଡ଼ି କହିଦେଲି 

ଜୋରରେ, ନିର୍ଭୟ ରେ

ଭରପୁର ଦମ୍ଭରେ-----

କୀଟ ଟିଏ ବି ନିଜର ଅସ୍ତିତ୍ବକୁ 

ଜାହିର କରୁଛି ଆପ୍ରାଣ ଚେଷ୍ଟାରେ..

ଯେତେ ଦଳି ମନ୍ଥି ଦିଅ

ଘାସ ଫୁଲ ବି ମୁଣ୍ଡ ଟେକୁଛି 

ଜୀବନର ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତରେ !

ତ......କଣ ହେଇଗଲା ସେଇଠୁ

ମୁଁ ଟିକେ ମୋ ନିଜକୁ ଝାଡ଼ିଝୁଡ଼ି 

ସଜେଇ ଦେଲି ମୋ -------

ପାରିବାପଣ ର ଆଭୂଷଣ ରେ 

ଟଳମଳ ପାଦ ଦୁଇଟିକୁ 

ଶକ୍ତ କରି ଥାପି ଦେଲି 

ସଂସାରର ପଂକିଳ ଖସରା ରାସ୍ତାରେ ?

ନିଜକୁ ତିଆରିଲି ,ଶକ୍ତ କଲି 

ମୋ ଵିରୁଦ୍ଧରେ ଚାଲୁଥିବା

ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ବିରୋଧରେ 

ମଥା ଟେକି ଚାହିଁଲି ମୁକ୍ତିର ସୂର୍ଯ୍ୟକୁ 

ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କଲି ହଜିଯାଇଥିବା 

ମୋ ଅସ୍ତିତ୍ବର ସନ୍ଧାନରେ ,

ଯାହାକୁ ମୁଁ କୋଲପ ପକେଇ 

ଚାବି କାଠି ଫିଙ୍ଗି ଦେଇଥିଲି

ମୋ ମନର ଗହନ ବନରେ ।

ମତେ ବାଦ ଦେଇ ଅନେକ କିଛି ହେଉଥିଲା

ମୋର ବି ଗୋଟେ ସ୍ୱର ଅଛି 

ଉଡ଼ି ଯାଉଥିବା ପକ୍ଷୀ ପରି 

କେଇଟା ଶବ୍ଦ ଅଛି -----

ମୁଁ ବି କଥାରେ ବୋମା ବିସ୍ଫୋରଣ କରିପାରେ !