ମୁଁ କଳି କାଳ କୁତ୍ତା

ଆଜି ସମାଜରେ ଚିନ୍ତାର କାରଣ

ଗଳି ଗଳି ବିନା ପଟି ବନ୍ଧା କୁତ୍ତା

ଅପେକ୍ଷା ନକରି ଝାମ୍ପି ନିଅନ୍ତି .....

ହୋ ହାଲ୍ଲା ଚିତ୍କାରରେ ଫଟେଇ

ଆପଣା ଶକ୍ତି ପ୍ରଦର୍ଶନରେ ବ୍ୟସ୍ତ ।

ମୁଁ ସମାଜରେ ପ୍ରଭୁତ୍ବ ବିସ୍ତାର କରିଛି

ତୁମେ ମୋର ଦାସ .....

ଯେତେ ହାଡ଼ ,କଣ୍ଟା ମୋ ଇଶାରାରେ

ବଣ୍ଟା ହେବ ।

କେଉଁ ଗଳିରେ କେତେ ଘରୁ ଦାନା ଆସିବ,

ମୋ ଠାରୁ ବଞ୍ଚିଲେ ତୁମର ଅଧିକାର ।

ମୁଁ କାହାର ପାଳତୁ ନୁହେଁ

ମୁଁ ସ୍ବାଧୀନ.......

କଳି କାଳର କୃତଘ୍ନ କୁକୁର

କିଏ ବିଶ୍ଵାସ କରୁ କି ନକରୁ.....

ଯେତେ ଧିକ୍କାର କଲେ ବି ଭୂଲି ଯାଏ

ଆପଣା ସ୍ବାର୍ଥ ପାଇଁ ।

କିଛି ପିଲା ଆୟତରେ ରଖି ଲଢେ

ଭୀରୁ ମୋର ଜନ୍ମଗତ ଲକ୍ଷଣ

ମୁଁ ପଛରେ ଥାଇ ନିଆଁରେ ଘୃତ ଢାଳେ 

ସାରା ରାତି ମନ୍ତ୍ରଣା କରି

ପାହାନ୍ତିଆରେ ରାସ୍ତା କଡ

ରାଜ ପ୍ରାସାଦରେ ସ୍ବପ୍ନ ବିଭୋରେ

ମଜ୍ଜି ଯାଏ ।

ଚିନ୍ତା କ'ଣ ? ଗୋଟାଏ ତାଳିରେ

ମୁହଁ ପାଖରେ ତାଜା ତାଜା ମାଂସ

ସେ ମନୁଷ୍ୟ ହେଉ କି ପଶୁ

ଫରକ୍ କଣ ,

ମୁଁ କ'ଣ ମୁଁ ତ ଜାଣେନା ........