ମୃତ୍ୟୁ

ମୃତ୍ୟୁ !!! ସୃଷ୍ଟି ର ଅଟଳ ସତ୍ୟ

ତାକୁ ଲଂଘିବା କୁ ନାହିଁ କା ସାମର୍ଥ୍ୟ

ଦିନ ପରେ ଦିନ ବଢେ ଆକର୍ଷଣ ତା'ର

କମଳ ର ସରୋବରେ ଯେସନ ଭ୍ରମର !

ଛାଇ ଠାରୁ ସେ ଅତି ନିବିଡ଼

ସେ ତ ଯମଫାଶ ଅଟେ ବହୁ ଦୃଢ଼

କୋମଳ ଶୀତଳ ଅଟେ ସ୍ପର୍ଶ ତା'ର

ନାହିଁ ତାର କେହି ପର ଆଉ ଆପଣାର !

କେ' କରନ୍ତି ତା'ର ନିନ୍ଦା 

କେ' ଅବା ପ୍ରଶଂସା

କେବେ ଆସିଥାଏ ଅକସ୍ମାତ୍ 

କେବେ କରାଏ ସେ ଅସୀମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା !

ନାହିଁ ଉଚ୍ଚନୀଚ ଭାବ ପାତର ଅନ୍ତର

କରିପାରେ ପରାଜିତ ନ କରି ସମର

ଦେଖେ ନାହିଁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଅବା ପ୍ରତିପତ୍ତି

କାହାକୁ ଦିଏ ସମ୍ମାନ କାହାକୁ ବିପତ୍ତି !

କିଏ କହେ ଅମାବାସ୍ୟା ର କାଳରାତ୍ରି

କାହା ପାଇଁ ମୁକ୍ତି ର ପବିତ୍ର ପାହାନ୍ତି

ମୃତ୍ୟୁ !!! ଚିରନ୍ତନ ସତ୍ୟ ଏ ସୃଷ୍ଟି ର

ପ୍ରାଣୀ ର ଜନ୍ମ ଆଗରୁ ଜନମ ହୋଇଥାଏ ତା'ର ।

କରିପାରିନାହିଁ କେହି ତାକୁ ପ୍ରତାରିତ

କିଏ ବା ଜାଣିଛି ଏ କାଳ ର ରହସ୍ୟ ??

ବାରମ୍ବାର ମୃତ୍ୟୁ ଲଭିଥାଏ କାପୁରୁଷ

ବୀର ପାଇଁ ମୃତ୍ୟୁ ସିନା ଆଣିଥାଏ ଯଶ !

ଭୟ କରୁ କାହିଁ କହ ହେବାକୁ ତାର ସମ୍ମୁଖୀନ

ନବନିର୍ମାଣ ର ହେତୁ ଯୋଗୁଁ ତା'ର ଆଗମନ

ବିଶ୍ବର ବିସ୍ମୟ ସେ ସତ୍ୟ ଚିରନ୍ତନ

ସେହି ଏକା କରିପାରେ ସବୁ ବନ୍ଧନ କୁ ଛିନ୍ନ!

ନିର୍ଭୟ ଚିତ୍ତ ରେ କର ତାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ

ତେବେ ସିନା ଦେବ ସିଏ ବୀର ର ସମ୍ମାନ

ଅଜର ଅମର ଆତ୍ମା ଶରୀର ନଶ୍ଵର

ଏ ବାକ୍ୟ କୁ ମନେ ସ୍ମରି ମୃତ୍ୟୁ କୁ ନ ଡର !