ମୋ ପାଗେଳୀ ଦେଇଛି ରାକ୍ଷୀ

ଡାକ ବାଲା ଆସି

ଦେଇ ଗଲା ରାକ୍ଷୀ

    ପାଗେଳି ଦେଇଛି ମୋର ।

ରାକ୍ଷୀ ବନ୍ଧନରେ

ପାଖ ନାହିଁ ବୋଲି

    ମନ ଅଭିମାନ ତାର ।

ମୋ ସୁନା ଗେଲ୍ଲେଇ

ମୁହଁ କୁ ଫୁଲେଇ

    ବସିଥିବ ମନ ମାରି ।

ଭାଇ ହାତେ ରାକ୍ଷୀ

ବାନ୍ଧିବା ପାଇଁକି

    ହେଉଥିବ କେତେ ଘାରି ।

ମୋ ସୁନା ଭଉଣୀ

ନୟନର ମଣୀ

    ଭଳି ହୋଇ ମୋର କଥା  ।

ମା, ପାଖେ ବସି 

ହେଉଥିବ ଝୁରି

    ଓଦା କରି ଆଖି ପତା ।

ଡାକବାଲା ଯାଇ

କହିବୁ ବୁଝାଇ

    ସୁନା ଭଉଣୀକୁ ମୋର ।

କରିବନି ଦୁଃଖ

ଝରାଇଣ ଲୁହ

   ମନେ ବନ୍ଧା ସେହ୍ନ ଡୋର  ।

 

କହିଥିଲା ଭାଇ

ଆସିବୁ ତୁ ଚାଲି

   ଆସିଲେ ରାକ୍ଷୀ ପୂନେଇଁ  ।

ଠକି ବୁନି ମୋତେ

ବାହାନା କରି 'ତୁ

   କର୍ମ ବ୍ଯସ୍ତ ନାଁ ନେଇ ।

ତୋତେ 'କି ଠକିବି

ଠକିଛି 'ମୁଁ ନିଜେ

   ଅଦୃଶ୍ଯ ସେ ବ୍ଯାଧି କୋପେ ।

ଆତ୍ମୀୟଠୁ ଦୂରେ

ରଖିଛି କରୋନା

   ବିଶ୍ବ ମହାମାରି ରୂପେ  ।