ମୋ ଗାଆଁ

ଧୂଳି ଧୂସରିତ ମୋରମ ରାସ୍ତା ଟା

ମୋ ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡକୁ ଛୁଏଁ

ବୁଢ଼ା ବରଗଛ ଗାଆଁ ମୁଣ୍ଡେ ସାକ୍ଷୀ

ମୋ ଗାଆଁ କଥା ସବୁ କହେ ।

ପାହାଡ଼,ପଡ଼ିଆ ଦୂର ତାଳବଣ

କ୍ଷେତ ମାଳ ମନ ମୋହେ

ଝରଣା, ନଦୀ ର କୁଳୁକୁଳୁ ନାଦେ

ଏ ଦେହ ମନକୁ ମୋହେ ।

ବାର ମାସେ ତେର ପରବ ହୁଅଇ

ଭିଡ଼ ମେଲଣ, ମନ୍ଦିରେ

ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସେ ମନ ହଜୁଥିଲା

ଭାଇ ଚାରା ବନ୍ଧୁ ପଣେ ।

ମୋ ଗାଆଁଟି ଏବେ ରୂପ ବଦଳାଇ

ସହର ଚଳଣି ଚଳେ

କଂକ୍ରିଟ ରାସ୍ତାରେ ଧୂଆଁ ଛାଡ଼ି ଏବେ

ମଟର ଯାନଟା ଗଡ଼େ ।

ଭାଗବତ ଟୁଙ୍ଗୀ ଘରଟାକୁ ଭାଙ୍ଗି

କ୍ଲବ୍ ଘର ଠିଆ ହୁଏ

ଖଞଣୀ, ମୃଦଙ୍ଗ,ଝାଞ୍ଜ, ଗିନି ସ୍ଵର

ପଡୁନାହିଁ ଏବେ କାନେ ।

ଚାଳ ଛପର ର ଛୋଟିଆ ସଂସାର

ଛାତ ଘର ମଜା ନିଏ

ଆଧୁନିକ ତାର ମରିଚିକା ପଛେ

ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଧାଏଁ ।

ରଙ୍ଗ ରୂପ ସବୁ ବଦଳି ଗଲାଣି

ହଳା ହଳ ବିଷ ପିଏ

ତଥାପି ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ମୋ ଗାଆଁ

ତା ସରି କେହି ନୁହେଁ ।