ମୋ ଗାଆଁ

ସବୁଜ ସୁନ୍ଦର ଗାଁ ଟି ଆମର,

                            ଗାଁ ରୂପ ମୋର ଅତି ମନୋହର।

ଏଇ ମାଟିରେ ଜନମ ମୋହର,

                      ତା ପାଣି ପବନେ ଗଢା ମୋ ଶରୀର ।

ଏଇ ଗାଁ ରେ ମୋ ଏନ୍ତୁଡି ଶାଳ,

                           ଭୂଲିବିନି କେବେ ତାହାର କୋଳ।

ବିଲ-ବଣ-ତୋଟା- ସବୁଜ କ୍ଷେତ,

                            ଲୁଚକାଳି ଖେଳୁ ହୋଇ ସଙ୍ଗାତ।

ତା କୋଳେ ଖେଳି ମୁଁ ବଡ ହୋଇଛି,

                                ଅଭୂଲା ସ୍ମୃତିକୁ ଝୁରି ହେଉଛି ।

ଗାଁ ର ଜୀବନ ବହୁତ ସରଳ,

                                ସହରରେ କିନ୍ତୁ ଅଟେ ବିରଳ।

ଗାଁ ମୁଣ୍ଡରେ ଭୋଳାବାବା ମନ୍ଦିର,

                           ଦୀପ ଜାଳି ଆମେ ପାଳୁ ଜାଗର।

ଗାଆଁ ରେ ଆମର ନଥାଏ କଳି,

                          ଭାଇ-ଭାଇ ହୋଇ ଯାଆନ୍ତି ଚଳି।

ଜେଜେବାପା ଜେଜେମା' ଙ୍କ ଆଦର,

                               ତାଙ୍କର ଶ୍ରଦ୍ଧା ଅତି ଆପଣାର।

ଗାଁ ପାଇଁ ମମତା ଯା' ହୃଦେ ନାହିଁ,

                               ସଜ୍ଜନ ପୁରୁଷେ ଗଣା ନୁହଁଇ ।